Evgueni Galperine x Bi Gan
Shards of Moon
Evgueni Galperine
Na omzwervingen vanuit zijn in de Oeral gelegen geboortestad Tsjeljabinsk via Kiev en Moskou belandde Evgueni Galperine op 16-jarige leeftijd samen met zijn broer Sacha en zijn ouders in Parijs. Daar voltooiden ze vanaf 1990 hun in Moskou begonnen muzikale vorming. Evgueni ging in de voetsporen van zijn vader de klassieke toer op terwijl zijn broer Sacha rock en elektronische muziek verkende. Intussen leerde Evgueni het componistenvak door voor reclamebureaus te werken.
Hij componeerde de muziek voor enkele speelfilms, waaronder Le Passé van Asghar Farhadi, maar meestal werkte hij samen met zijn broer Sacha. Dat levert indrukwekkende scores op voor onder meer Loveless van Andrei Zvyagintsev, Malavita van Luc Besson, Corpus Christi van Jan Komasa, L'événement van Audrey Diwan. Hun score voor The Invader van Nicolas Provost werd in 2011 op Film Fest Gent bekroond met de prijs voor de beste muziek. Zij schreven ook de muziek voor Gagarine, die in Gent in 2020 de Explore Award won.
Een score begint bij Evgueni Galperine met een idee dat hij verbindt met een bepaald instrument. Experimenteren lijkt bij hem een tweede natuur zoals blijkt uit zijn jongste album Theory of Becoming dat hij in 2022 op Film Fest Gent voorstelde. Het vormt een brug tussen de wereld van de filmmuziek en die van de hedendaagse muziek.
Bi Gan
Aan de vrees van de familie Bi dat het helemaal niets zou worden met hun zoon Gan kwam een einde toen hij op school Stalker zag van Andrei Tarkovski. Toen ontdekte hij dat filmregisseur worden zijn ware roeping was. Toch stapte hij niet naar een filmschool, noch zocht hij een stageplaats op een filmset. Hij begon gewoon met het draaien van een kortfilm, South, waarmee hij op een universitair filmfestival de eerste prijs won.
© Long Day's Journey Into NightOok zijn volgende kortfilm, Diamond Sutra, bleek een prijswinnaar. In 2015 maakte de filmwereld kennis met zijn debuutfilm Kaili Blues en werd Bi Gan universeel geprezen wegens zijn vernieuwende en verfrissende stijl. In deze roadmovie doorheen de provincie Guizhou verwerkt hij ook zijn eigen gedichten en etaleert hij zijn typische destroyerstijl. Gi Ban schrijft iets uit en daarna gooit hij alle ballast weg. Dat gebeurt ook tijdens het draaien en het monteren. Zo bekomt hij een dromerig, met melancholie doordrenkt effect. Ook het werken met een one take of een longshot geeft zijn films een bevreemdend magisch gevoel. In zijn tweede speelfilm Long Day’s Journey Into Night gebruikt hij zelfs 3D in een bijna een uur durende sequentie. In beide films speelt de stad Kaili waar hij op 4 juni 1989 geboren werd een belangrijke rol. Maar hij onderstreept wel dat het film-Kaili weinig uitstaans heeft met de stad waar hij nog altijd woont. In 2022 werd op Film Fest Gent zijn meest recente kortfilm, A Short Story vertoond. Een magisch sprookje over een kat in een lange regenjas.
