Nainita Desai x Brillante Mendoza
Moro
Nainita Desai
Van wiskundige tot filmmuziekcomponist, zo kan je de opmerkelijke carrière van Nainita Desai in één zin samenvatten. Ze werd in Londen geboren bij Indiase ouders en bespeelde als kind zowel klassieke Indiase instrumenten als viool en piano. Tijdens haar tienerjaren waren film en muziek haar passies, maar omdat ze geen van beide op haar school kon studeren, koos ze voor wiskunde. Wat ze over technologie en computers leerde, paste ze toe op muziek: aan de universiteit schreef ze een thesis over geluidsgolven die de aandacht trok van Peter Gabriel. Zij mocht hem altijd bellen.
Dat durfde ze pas nadat ze sounddesigner was bij films van Bernardo Bertolucci en Werner Herzog. Ze werd de assistent van Peter Gabriel en werkte onder meer met Ezrin, Sinead O’Connor en Tori Amos. Dat wakkerde alleen maar het verlangen om zelf te componeren aan. Haar eerste stappen zette ze met tv-documentaires, maar na twee decennia voelt ze zich thuis in alle genres. Telkens weer slaagt Nainita Desai erin een unieke experimentele sound te creëren door een klassiek instrumentarium te verbreden met speciaal voor haar ontworpen instrumenten uit alle continenten. Haar wiskundige achtergrond helpt haar om structuur en evenwicht te brengen in een muzikale chaos. Hoogtepunten uit haar filmografie, zoals For Sama, The Reason I Jump, Untamed Romania, Enemy Within, Telling Lies en 14 Peaks, leverden haar tal van prijzen en nominaties op. Nainita Desai was in 2021 de Discovery of the Year op de World Soundtrack Awards voor The Reason I Jump.
Brillante Mendoza
Als filmregisseur is Brillante Mendoza, geboren op 30 juli 1960 in San Fernando, Pampanga in de Filipijnen, een laatbloeier, want hij was al halverwege de veertig toen hij met The Masseur aan een vruchtbare regiecarrière begon. Hij was toen wel al jarenlang vertrouwd met het medium want in de jaren tachtig was hij actief als production designer nadat hij zijn studies schone kunsten en reclame had afgerond aan de Universidad de Santo Tomás in Manila.
© SerbisMet wat hij in de tv-reclame verdiende, richtte hij een eigen productiemaatschappij op en die produceerde in 2005 zijn debuutfilm. Drie jaar later stelde hij in Cannes zijn groezelige omstreden Serbis (Service) voor over een familie die probeert te overleven in een verloederde bioscoop. In 2009 kreeg hij in Cannes de prijs voor de beste regie voor Kinatay. In die film probeert een jongeman aan geld te geraken om zijn huwelijk te betalen, een film waarin Mendoza de armoedige omstandigheden aanklaagt waarin sommigen van zijn landgenoten leven. Veel van zijn films hebben een sociale dimensie en worden gedraaid in de stijl van het Italiaanse neorealisme. Maar het gaat er rauwer aan toe. Duistere films leveren ook duistere beelden op. Met films als Slingshot, Grandmother, Captive (met Isabelle Huppert), Thy Womb, Ma’ Rosa, Mindanao en Gensan Punch zette Brillante Mendoza de Filipijnen op de internationale filmkaart en treedt hij in de voetsporen van zijn illustere voorganger Lino Brocka.
