Teresa Barrozo x Jia Zhangke
Out of Jungle
Teresa Barrozo
Teresa Barrozo werd op 7 augustus 1982 geboren in Quezon City, de grootste stad van de Filipijnen. Dankzij de lessen muziek op de middelbare school groeide haar interesse in de klassieke en hedendaagse muziek. En toen het liturgisch koor van haar school een gitarist zocht, leerde ze vlug zelf gitaar spelen. Ze wilde graag hogere muziekstudies aanvatten maar geraakte niet door het ingangsexamen van de University of the Philippines College of Music. Een tweede poging kende meer succes, maar ze voltooide haar opleiding niet. Ze schreef wel muziek voor theater en door haar contacten op het Filipijns Filminstituut kreeg ze in 2007 de kans om als componist te debuteren voor Tirador, een film van Brillante Mendoza.
Omdat ze wilde tonen wat ze allemaal in haar mars had, overdonderde ze Mendoza met haar score, maar die stuurde haar terug naar af. Toch werd ze zijn huiscomponist en werkte ze mee aan onder meer Captive, Thy Womb, Lola en Mindanao. “Ik heb het meest geleerd van mijn mislukkingen,” zegt Barrozo over die tijd. Die les bracht haar naar het nationale en zelfs internationale voorplan. Ze werkt voor alle filmgenres en zoekt intens via performances en installaties naar de kunst van het luisteren. Met muziek en geluid wil ze een verhaal vertellen en uitzoeken welke nieuwe wegen er openliggen om te luisteren naar de omgeving, de maatschappij en naar elkaar. Dat moet uitmonden in een vriendelijkere gemeenschap.
© Luk MonsaertJia Zhangke
De Chinese regisseur Jia Zhangke noemt de film van Chen Kaige,Yellow Earth, een life changer. Hij studeerde toen aan de Shanxi-universiteit en wilde na de visie niets anders dan filmregisseur worden. Daarom trok hij in 1993 naar de Beijing Film Academy. Hij draaide er drie kortfilms en na het afsluiten van zijn studies begon hij aan zijn eerste speelfilm Xiao Wu over een pickpocket in Fengyang, de stad waar hij op 24 mei 1970 geboren is. Voor hem een kans om de veranderingen in die stad vast te leggen. Later gebruikte hij veelal zijn camera om de transitie van de hele Chinese maatschappij te ontleden en in beeld te brengen. Dankzij het succes van zijn debuut kon hij twee andere films financieren: Platform en Unknown Pleasures. Ze werden, net als zijn debuut, echter nooit in China zelf vertoond.
Dat veranderde met de aangrijpende Still Life die in 2006 met de Gouden Leeuw in Venetië werd bekroond. De film speelt zich af tegen de achtergrond van de bouw van de Three Gorges-dam. In dit sociale drama verwerkt de regisseur ook surrealistische elementen om de sociale teloorgang nog beter in de verf te zetten. Zijn speelfilms, kortfilms en documentaires zijn meer dan cinema voor hem. Ze zijn de weerspiegeling van zijn sociaal engagement en vormen mee het geheugen van zijn land en volk. Kijken naar 24 City, A Touch of Sin, Mountains May Depart, Ash is Purest White of Swimming Out Till The Sea Turns Blue staat dan ook gelijk met het doorbladeren van een kleurrijk en vooral beklijvend geschiedenisboek.
