1952: Ivan i Alexandra (Ivan and Alexandra)

Sofia 1952. Overal hangen enorme afbeeldingen van Stalin. Het land viert de helden van de grote antifascistische partizanenoorlog en het begin van een nieuwe maatschappij. Ivan, een elfjarige jongen uit de provincie, wordt alom geprezen om zijn voordrachttalent en hij wordt zelfs door de radio geëngageerd. Bij Alexandra, de dochter van een gevierde partizaan, heeft hij minder succes. Zij staat in hoog aanzien en wordt aanbeden door alle jongens. Om zich in de kijker te werken verzint Ivan een geheime opslagplaats van wapens. De geschiedenis zorgt voor heel wat narigheid want het duurt niet lang of de politie bemoeit er zich mee. Voor Ivans vriend en diens familie loopt het heel slecht af. De tijden zijn onzeker : Alexandra's vader, kort geleden nog gevierd, blijkt plotseling een vijand van het volk te zijn en hij wordt gearresteerd. Alexandra wordt uit de organisatie van de Jonge Pioniers gestoten en raakt geïsoleerd in de klas. Alleen Ivan heeft voldoende moed om haar te verdedigen en al gauw heeft hij ook last. De hoofdonderwijzer wil dat Alexandra haar vader in het openbaar afzweert. Ivan tracht haar ervan te overtuigen dat maar beter te doen, maar zij geeft niet zo gemakkelijk toe... 'Ivan en Aleksandra' is een bij tijden mild-humoristische, bij momenten bittere film over die vreemde vroege
jaren '50, toen de Oostbloklanden 'gezuiverd' werden en je van de ene op de andere dag van held tot paria kon vallen. De film toont een treffend beeld van de sfeer in het Sofia van toen en tracht alles te benaderen vanuit de rationaliteit van het kind en hoe het geconfronteerd wordt met een absurde logica die het van nature uit niet kan aanvaarden. De kinderen acteren buitengewoon natuurlijk en de regisseur is niet schuw van vinnige uithalen naar de hypocrisie van het Stalinistische Bulgarije. Blijkbaar kan zulke onverholen kritiek op deze 'heroische' periode nu ook in Bulgarije, een land waar wij weinig van weten. (wp)