71 Fragmente einer Chronologie des Zufalls (71 Fragments of a Chronology of Chance)

Dit sluitstuk van een genadeloze trilogie over noodlottige uitbarstingen van irrationeel geweld in hedendaags Wenen is de sterkste film uit Haneke’s vroege periode, toen de confronterende Oostenrijkse zwartkijker zonder enig compromis een strenge, analytische en zelfs hardvochtige stijl hanteerde. Dit keer is de modale Oostenrijker bij wie de stoppen doorslaan een negentienjarige universiteitsstudent die op een goede dag in een bank lukraak begint te schieten, toevallige omstaanders dodelijk verwondt en daarna de hand slaat aan zichzelf. Haneke toont in 71 fragmenten, gefilmd met statische camera, de laatste dagen en uren in het leven van mensen die zich op het fatale tijdstip in en rond de bank bevinden. Zijn mozaïek van het toeval en bespiegeling over wat een moordenaar en zijn slachtoffers verbindt, is bewonderenswaardig beheerst en dwingend opgebouwd.