A Winter Tan

A Winter Tan is gebaseerd op de brieven van Maryse Holder, een New Yorkse lerares, die vanuit Mexico, waar zij op vakantie is, brieven schrijft aan haar vriendin Edith in Canada. Deze brieven werden posthuum gepubliceerd onder de titel Give Sorrow Words. De film begint bij Edith, die op een avond de stapels brieven van Maryse doorleest. Zij zoekt iets, opheldering. Doorheen de brieven worden we naar Acapulco geleid, midden in Maryse’s vakantie. Zij is ‘op vakantie van het feminisme’, op zoek naar zichzelf, naar liefde, sex en vrijheid, vastbesloten alles neer te schrijven. Voor Maryse is het uitdrukken eigenlijk even belangrijk als de ervaring zelf. Zij danst, zij drinkt, zij loopt de ene man na de andere in de armen en bestudeert daarbij zichzelf, haar gedragingen, haar gevoelens, haar instinct. De brieven onthullen alles - de avontuurtjes, hoe de mannen zijn in bed, wat haar teleurstellingen en verwachtingen zijn, hoe haar lichaam dit alles beleeft. We volgen Maryse op het strand, in bars, in straatjes en hotelkamers, met diverse mannen - hoe heten ze allemaal: Andres, Felipe, Lucio ...

Maar tussen al die regels door leest Edith heel wat zelfverloochening, narcisme, zelfverachting ook en een regelmatige vlaag van wanhoop. Wanneer Maryse Miguel Novaro ontmoet heeft zij 'haar queeste naar de Heilige Graal' voleindigd. Er ontstaat een band met deze man die haar ook minder mededeelzaam maakt in de brieven: Maryse vindt de woorden niet meer. En dàt drijft haar de wanhoop in: zij kan zich niet meer uitdrukken en gaat er vandoor. Op de grens van de waanzin, in een uitbarsting van vitaliteit en levensverachting keert Maryse terug naar Mexico Stad, waar zij ook haar einde vindt.

A Winter Tan is een buitengewone film. Alleen al de acteursprestatie van Jackie Burroughs maakt hem onvergetelijk. Maar het sterkste is misschien de haast onwaarschijnlijke kracht waarmee een verbaal gegeven als brieven in een visueel boeiende film wordt verwerkt. We horen maar één stem, die van Holder, gestadig pratend, ofwel tegen een Mexikaan, ofwel in een brief. Het tempo van die stem ligt hoog. Ze klinkt soms extatisch, soms opschepperig, neerslachtig, landerig, brutaal, soms vulgair. A Winter Tan is een ongewoon sterke film over een bijzondere vrouw. (wp)