Alaska

Het is niet meer dan gewoon dat je, om aan de Amsterdamse Filmacademie af te studeren, een examenfilm maakt'. Het is daarentegen ongewoon dat zo een examenfilm een Gouden Kalf voor de beste korte film krijgt, zoals met deze Alaska van Mike van Diem gebeurde in 1989. Niets in deze film wekt het vermoeden met een debuut te doen te hebben. Van Diem leek echt goed te weten wat hij zinnens was en hij dééd het ook.
Alaska vertelt het aloude verhaal van één­-vrouw-en-twee mannen. Zij is getrouwd met de eigenaar van een slachthuis. Haar minnaar is niemand minder dan de Spaanse immigrant die op dat slachthuis werkt. De film vertelt over jaloezie, bedrog, geweld en ook moord. Dezelfde feiten worden gezien vanuit de ogen van de verscheidene protagonisten. Het publiek wordt gemanipuleerd door de logica en het geheugen van elke betrokkene, en natuurlijk ook door de technieken van de filmmaker. Of het nu om vakkundigheid ging of om gelukkige intuïtie van de filmmaker doet niet ter zake: Alaska verdiende het Gouden Kalf.