Arrows

Arrows gebruikt een combinatie van live action en rostrum camerawerk om de ervaring van anorexia over te brengen en de culturele oorzaken van de aandoening te analyseren. “Ik ben me zo bewust van mijn lichaam”, horen we op de soundtrack terwijl beelden van gekooide wilde vogels afgewisseld worden met beelden van de ribbenkast van het hoofdpersonage van de film, filmmaker Lahire zelf. Terwijl ze de camera in eigen handen neemt en dit proces door het gebruik van een spiegel aan de kijker onthult, toont Lahire dat ze zelf zeggenschap heeft over deze representatie van een vrouwenlichaam. De film eindigt met The Thin People, het gedicht van Sylvia Plath dat gaat over mensen die zich uithongeren en mensen die echt misdeeld zijn, en plaatst anorexia als aandoening duidelijk in de context van de westerse patriarchale cultuur.