Bad

Andy Warhol is een fenomeen in de beide betekenissen van Van Dale: een natuurverschijnsel en iemand die de aandacht trekt door een of andere bijzondere begaafdheid. Hij schildert, geeft een tijdschrift uit en maakt films. Hij maakt ook deining, hij is altijd "news". In zijn "factory" een enorme ruimte in New-York lopen veel jonge mensen rond die hem bij zijn bezigheden helpen. "Warhol is een genie door de manier waarop hij anderen dingen laat doen" zei Joe Dallessandro over hem. Hij moet het weten. Warhol heeft van hem, de ongeletterde, schooiende volksjongen een filmster gemaakt. "Maar begrepen heb ik hem nooit. Ik heb Andy Warhol zelf trouwens ook nooit begrepen". BAD is heel iets anders dan de vroegere Warholfilms maar het is wel een Warholfilm. De regisseur is nu de jonge Jed Johnson die vroeger de montage verzorgde van alle Warhols vanaf FLESH. Er was nu een echt script en een budget van anderhalf miljoen dollar, een orde van grootte die voor Warholfilms ongehoord is.

De slechtheid van de meisjes in BAD is zeer bijzonder. Als Mevrouw Aiken ontdoet Caroll Baker via elektrolyse haar kliënten van overtollig haar op de benen, oksels en andere lichaamsdelen. Echter, het overgrote deel van haar inkomsten haalt ze uit een andere aktiviteit: ze koördineert een groep zeer aantrekkelijke meisjes die op verzoek moorden plegen. "A female hit mob'' heet zoiets. Dat vinden de werkneemsters en Mevrouw Aiken zelf zeer middle class, een doodgewone en zelfs af en toe zeer saaie bezigheid, hetzelfde geldt voor de dames die om moorden vragen. Moorden zijn in BAD net zo normaal als het aanmaken van de sla, regelmatig ook staat het televisienieuws aan waarop verteld wordt dat er vandaag weer dertien moorden hebben plaats gehad, die vervolgens tot in de details uit de doeken worden gedaan.

Mevrouw Aiken en haar werkneemsters (de zaken lopen uit de hand als ze, bij gebrek aan vrouwelijk personeel een man moet inhuren om een rijke moeder van het haar depressief makende autistische kind te ontdoen) zijn in het geheel niet doorgedraaid of dreigen sterk naar krankzinnigheid ze doen gewoon hun werk. Doorgedraaid is wel Mary Aiken, de schoondochter van Mevrouw, die door haar man is verlaten en de hele dag rondsjouwt met haar baby, af en toe hysterisch huilend over de afgrijselijke dingen waar haar omgeving mee bezig is. Andy Warhol's BAD had net zo goed alleen over het verstikkende leven van een burgerlijk Amerikaans middleclass gezin kunnen gaan, de absurdistische dimensie die de moorden aan de film toevoegen doet niets aan de portretering van Mevrouw Aitens milieu. De regisseur heeft die twee toch moeilijk verenigbare gegevens uitstekend op een Fassbinder-achtige manier weten te kombineren; het geweld is daarmee volledig geïntegreerd in de samenleving; het plegen van moorden is totaal aanvaard en ondergebracht in de burgerlijke moraal.
(uit "NRC-Handelsblad" en "De Volkskrant")