Einer trage des anderen Last (Bear Ye One Another's Burden)

Jozef Heiliger and Hubertus Koschenz zijn twee jonge mannen die door het ongeluk samengebracht worden. Zij lijden aan tuberculose en nemen hun intrek in een afgelegen sanatorium. Maar er is meer: ze hadden het niet slechter kunnen treffen want al vlug blijkt dat het samen leven in een kamer geen pretje dreigt te worden. Jozef Heiliger - de naam is nogal ironisch - is een politiecommissaris in de zopas opgerichte Duitse Demokratische Republiek. Het eerste wat hij doet in zijn kamer is een portret van Jozef Stalin boven zijn bed hangen. Hij is een toegewijd communist en met zijn hele wezen geëngageerd voor de nieuwe staat. Zijn kamergenoot Koschenz daarentegen is een dominee. Hij hangt een afbeelding van de gekruisigde Christus boven zijn bed. Het ligt voor de hand dat deze situatie voor de beide patiënten weinig bevorderlijk is voor hun gezondheid. Nog voor ze het weten zijn ze in ruzies en felle en opwindende discussies verwikkeld die hen meer schaden dan heil brengen. Voorts ontpopt zich in het sanatorium een ideologische competitie: Heiliger wil een partijcel oprichten, Koschenz installeert dadelijk een Bijbelleesgroep. De dokter moet tussenbeide komen om deze wedloop een halt toe te roepen. Allebei proberen zij elkaar van ieders gelijk te overtuigen. Zij hebben zelfs geen oog voor de doodzieke Sonja. Willen zij overleven - en die kans is al niet te groot - dan zullen ze moeten leren samenleven. Geleidelijk leren zij elkaar te aanvaarden en leren zij omgaan met de verschillen. Sonja 's dood zal hen ten slotte helpen elkaar te aanvaarden. Lothar Warneke, een van de meest vooraanstaande filmmakers in de DDR, bekende dat Einer trage des anderen Last... voor hem een heel persoonlijke film was. Zo zei hij dat deze film alles met hemzelf te maken heeft, met standpunten en gedachten die hij zelf doorgemaakt heeft. Voor hem handelt deze film over volwassen worden, wat eigenlijk betekent: leren tolerant worden voor het leven van een ander, leren accepteren dat er niet één waarheid is, leren omgaan met verschillen, leren ook 'es om jezelf te kunnen lachen. Einer trage des anderen Last... is daardoor een heel humane film die met een sterk gevoel voor humor de bitterheid van het leven en de essentie van zoveel wereldproblemen weet te vatten. Hij werd dan ook terecht bekroond op het jongste Festival van Berlijn. (wp)