Benediction

Vijf jaar na Emily Dickinson in A Quiet Passion richt Terence Davies (Distant Voices, Still Lives, The Deep Blue Sea) zijn camera opnieuw op een dichtende ziel, Siegfried Sassoon. Die heeft de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog van op de eerste rij meegemaakt. Ze vormen het belangrijkste onderwerp van de poëzie van deze War Poet, naast het bekritiseren van de oorlog die hij nochtans eerst verdedigde. Benediction is gestructureerd als een lange stream of consciousness die niet zozeer op Sassoons poëzie focust maar wel op zijn getroebleerde relaties met mannen, onder meer met acteur Ivor Novello; al had Sassoon wel een echtgenote. Benediction steunt op een briljante mise-en-scène en is zowel droefgeestig als wellustig. "Waarom haat je de moderne wereld zo”, wordt aan Sassoon gevraagd. “Omdat ze jonger is dan ik.” Het zou een antwoord van Davies zelve kunnen zijn.