Born in Flames

LIZZIE BORDEN
Naast filmen (regie en montage) schildert Mrs. Borden terwijl ze ook vaak kunstkritieken schrijft. Ze was ook mede-oprichtster van het feministische tijdschrift "Heresies". Haar eerste film heette REGROUPING en dateert van 1976.

Born in Flames
BORN IN FLAMES speelt zich af in de USA, in de toekomst, 10 jaar na een sociaal-democratische culturele revolutie. De film is evenwel geens s f in de traditionele zin van het woord.

De film is uit talloze verschillende korte en lange verhalen opgebouwd, die als in een documentaire naast en in elkaar zijn gezet. Eén van de vrouwen is Adelaïde Norris. Zij is zwart en lesbisch. Op een gegeven moment wordt ze zonder opgave van redenen ontslagen. Steeds meer vrouwen blijken plotseling ontslagen te worden terwijl de mannen hun werk wel behouden. Adelaïde neemt deel aan acties van vrouwen waarin ze demonstreren tegen deze onrechtvaardige gang van zaken. Ze krijgen nergens gehoor; zelfs hun vroegere mannelijke collega's willen zich niet solidair met hen opstellen. De enige manier om daadwerkelijk tegen de onderdrukking te strijden is The Women's Army. Dit is een groep vrouwen, die overal in de stad vrouwen die lastig gevallen worden, tegen hun aanranders beschermen. Ook Adelaïde is hiervan lid. Het is een zeer onschuldige groep, maar blijkbaar verontrustend genoeg voor de FBI. Er wordt een dossier over The Women's Army aangelegd. Wanneer op de televisie de maatregel afgekondigd wordt, dat het hoofd van het gezin voortaan voorrang krijgt bij de werkverschaffing, beseft Adelaïde dat de situatie voor vrouwen alleen maar slechter kan worden als de vrouwen zich niet snel organiseren en in opstand komen. Ze vindt dat vrouwen zich desnoods met wapens moeten gaan verzetten. Haar ideeën vinden weinig gehoor binnen The Army, maar zij zet door. Ze vliegt naar de Westelijke Sahara om een training te volgen. Daar leert ze met wapens omgaan. Na zes maanden keert ze terug. Op het vliegveld wordt ze echter gearresteerd en opgesloten, onbereikbaar voor haar vriendinnen. Na één dag wordt ze dood in haar cel gevonden. De officiële versie is dat ze zelfmoord heeft gepleegd. De vrouwen van The Women's Army zijn er echter van overtuigd dat Adelaïde vermoord is.

De strijd van Adelaïde Norris is slechts een klein facet van BORN IN FLAMES. Niet minder belangrijk zijn Honey en Isabelle, de discjockey's van twee underground radiostations. Radio Phoenix en Radio Regazza. Zij draaien muziek, becommentariëren en nemen deel aan de vrouwenstrijd. In de loop van de film ontwikkelen ze zich van discjockey's die hun muziek voor een kleine specifieke groep vrouwen draaien tot vrouwen die zich radicaal voor de vrouwenbeweging inzetten. Lizzie Borden heeft van de grote verscheidenheid aan uitspraken, discussiemomenten en korte scènes, een consistent geheel gemaakt door haar wijze van monteren. De muziek van The Bloods, The Red Crayola, Ibis en enkele vooraanstaande musici zoals Stevie Wonder, David Bowie en Jimi Hendrix, dient niet alleen als achtergrondmuziek. Ze ondersteunt de beelden en is een wezenlijk onderdeel van de strijd van de vrouwen. De muziek verbindt de vrouwen in die strijd.

Lizzie Borden heeft dit visueel gemaakt door middel van een zeer ritmische montage, de muziek die verschillende scènes aan elkaar verbindt, en ritmisch uitgesproken teksten. BORN IN FLAMES geeft geen antwoord op de vraag in hoeverre terrorisme een middel is om de bevrijding van de vrouw te bevechten. Wel geeft de film aan dat vrouwen voor hun eigenbelang dienen op te komen, omdat een mannenmaatschappij ook een sociaaldemocratische, niet vanzelf de onderdrukking van de vrouw afschaft.