Brussels by Night

MARC DIDDEN
Geboren in 1949 te Hamont maar verhuist twee jaar later al naar Brussel. Studeert dramaturgie en regie aan het R.I.T.C.S. ('69-'73) en wordt onmiddellijk daarop journalist bij Humo, waar hij spoedig de befaamde T.T,T.-pagina's niveau geeft. In 1980 wordt "BRUSSELS BY NIGHT" als scenario bekroond met de jaarlijkse Staatsprijs voor het beste scenario. Niet zonder moeilijkheden maar onder het motto "there's no budget like low-budget" wordt "BRUSSELS BY NIGHT" in 1982 verfilmd. Halfweg '83 heeft Didden ook al een tweede scenario klaar: "ISTAMBUL". Ter afwisseling schrijft Didden ook theaterstukken.

Brussels by Night
Max, een veertiger, verlaat zijn huis in de voorstad en belandt in Brussel, een stad die hij slecht kent en waar hij dus niet van houdt. Hij dwaalt door de stad en ontmoet achtereenvolgens Louis, een oude werkmakker, Alice, een would-be actrice en Abdel, een Marokkaans trambestuurder. Bij de vier "helden" ontstaan kortstondige verhoudingen die in bepaalde gevallen een dramatische afloop kennen. Niemand komt ongeschonden uit het avontuur.

BRUSSELS BY NIGHT is geen film over Brussel. BRUSSELS BY NIGHT vertelt het verhaal van een man die met een bezwaard geweten door een stad doolt, hoewel hij weet dat het hem geen rust zal brengen voor zijn wankele geestestoestand. BRUSSELS BY NIGHT gaat over de post-criminele gesteldheid, over de schok die iemand ervaart wanneer hij wetens en willens over de schreef is gegaan. De protagonist van het verhaal, Max, is een uitgesproken voorbeeld van de twintigste-eeuwse versplinterde mens die zonder duidelijk omschreven waardenschaal, zonder partij-politieke of godsdienstige houvast door dit leven strompelt. Max stelt weinig vragen, omdat hij weet dat er weinig antwoorden zijn. En hij staat, zoals iedere held of anti-held, alleen. De eenzaamheid wil hij op onhandige en vaak brutale manier, verhelpen. Door te vertellen hoe die pogingen tot verstandhouding met diverse types van de medemens verlopen, én falen. gaat BRUSSELS BY NIGHT ook over communicatie-armoede in deze eeuw van de communicatie. De conflictsituaties die ontstaan tussen Max en zijn omgeving (vrouw, vrienden, vriendinnen, werkgenoten) lopen niet goed af: Max gaat ten onder, maar niet zonder in zijn val onschuldigen mee te slepen. Max is doordrenkt van het nieuwe existentialisme dat filosofen nu al onderkennen in dit jonge decennium. Max is, zoals velen onder ons, bang voor zijn eigen gevoelens. Hij zoekt contact, maar houdt de boot af als er toenaderingspogingen ondernomen worden door anderen.

BRUSSELS BY NIGHT gaat over een fait-divers dat als lakmoesproef de ware gedaante van dit tijdsgewricht blootlegt. Ik reken er dan ook op dat de film als dusdanig het bioscooppubliek en dus voornamelijk jonge volwassenen, zal aanspreken. Want hij richt zich tot iedereen die zich bezint over de positie van het individu binnen die gemeenschap. Ik besef dat ik met deze opties niet aansluit bij tradities als de historische, literaire of pure ontspanningsfilm. Ik begeef me op het pad van wat ik in een gesprek "de filosofische thriller" noemde.
(Marc Didden, november 1982)