Chikamatsu monogatari (A Story from Chikamatsu)

CHIKAMATSU MONOGATARI is een van de grootste films van Kenji Mizoguschi en handelt terug over de dramatische gevolgen van een onmogelijke en verboden liefde in het feodale Japan van de zeventiende eeuw. Het verhaal is gebazeerd op een echt gebeurd verhaal van 1683. Drieëndertig jaar later beschreef Monzaemon Chikamatsu, een van de vaders van het Kabukiteater, een stuk gebazeerd op die feiten. Mizoguschi staat in dit verhaal terug aan de kant van de twee verliefden en laat de hatelijke, brutale achtergrond voor wat hij is. Zijn film is poëtisch realistisch en zowel het minste detail van kostumering en rekwisieten is even belangrijk als de prachtige achtergrond: een meer in de nevel, fonkelend water en beboste bergen verderop.

Deze film, die in Europa enige vermaardheid gekend heeft dankzij de Engelse en Franse titel CRUCIFIED LOVERS en LES AMANTS CRUCIFIES wordt vaak beschouwd als de grootste Mizoguschi. Vooral de ongeëvenaarde, visuele en sensitieve bijna plastische komposities in het gebruik van dekor, struktuur en omgeving om beter en met meer gevoel de karakters te belichten. Zo is het kenschetsend dat vanaf het ogenblik dat de twee minnaars elkaar gevonden hebben en zich ontdaan hebben van de verdrukking en de repressieve omgeving, Mizoguschi zijn kamera wijd open laat filmen. Dit aanwenden van zijn beeldhoek treft de kijker vooral wanneer men de achtergrond observeert: men geraakt gewoon gefascineerd door de pracht van de valleien en de bergen. De betoverende schoonheid van de achtergrond wil echter niet zeggen dat Mizoguschi de aandacht kwijt raakt voor zijn onderwerp: integendeel zijn kritiek op de maatschappij die hij belicht, wordt nog verscherpt bij de gedachte wat er gebeuren zal wanneer de minnaars terug in deze maatschappij gaan keren. Het is deze intelligente aanpak van Mizoguschi die belet dat het verhaaltje van de "gekruisigde minnaars" verwatert in een love-storietje zoals we dat hier in het Westen gewoon zijn.
(vrij uit de persmap)