De grens

LEON DE WINTER
Leon De Winter (Den Bosch, 1954) is vooral bekend als schrij­ver. Toch is zijn bezig zijn met film niet nieuw. Hij ging naar de Neder­landse Filmakademie in Amster­dam, maar brak die studie af in 1977. Als akteur debuteerde hij met het opmerkelijke "Over de leegte in de wereld". Sindsdien publiceerde hij geregeld romans en novellen : "De (ver)wording van de jongere
Dürer" (verfilmd door Seegers), "Zoeken naar Eileen W., Place de la Bastille" (zopas verfilmd door Rudolph Van den Berg) en "Ver­traagde Novelle". Samen met René Seegers en Jean Van de Velde realiseerde hij voor de VPRO reportages over de Oos­tenrijkse auteur Thomas Bernhard! en een portret van de Vlaamse dichter Jotie T'Hooft. Hun VER­WORDING VAN HERMAN DÜRER (1979) en DE AFSTAND (1981) kregen internationale belangstelling.

De Grens
De aanslagscene, die na driekwart van de film losbarst, markeert samen met de slotscene het moment waarop de journalist Hans Deitz (Johan Leysen) zijn uiterste grenzen overschrijdt. Grenzen waarvan hij veilig in Holland, voorzien van een respectabele baan bij een weekblad en een appetijtelijke vriendin, Marleen (Linda Van Dijck) nimmer droomde ze zelfs maar te benaderen. De niet ten onrechte DE GRENS getitelde film beschrijft in een rustig tempo, dat de onontkoombaarheid van de gebeurtenissen lijkt te benadrukken, hoe Hans Deitz verandert van een zich met vriendin en vrijerijen onledig houdende vakantieganger in een getergd wezen dat tot elke soort geweld in staat is. Doel van zijn verblijf in een mysterieus ongastvrij dorp in een zuidelijk land is een ontmoeting voor een interview met de leider van een plaatselijke terroristengroep. Deze daagt voorlopig niet op, wèl echter een fascinerende weduwe van één van de terroristen. Zij wordt, omdat ze te veel weet, in gijzeling gehouden door de groep maar verwacht dat Deitz haar de grens kan oversmokkelen ... "De film begint misschien in de stijl van Costa Gavras maar uiteindelijk loopt het uit op Bertolucci - als ik even onbescheiden mag zijn. De film gaat over geweld. Wat doe je als je ermee geconfronteerd wordt, kun je afstand blijven houden in zekere situaties of bepalen die situaties je handelen ? De film suggereert het laatste. Een man raakt langzaam uit balans, hij komt in een spiraal terecht waaruit geen weg terug meer is. Het valt niet meer te keren, dat vind ik het huiveringwekkende aan de film." (De Winter in Film en TV-maker 241, juni 1984)