De Man met de Hond

Kees woont in een niet onnette buurt ergens in Nederland. Hij leeft alleen en de enige persoon die hij ziet is zijn moeder, die dement in een instelling verblijft. Verder heeft hij geen contact. Hij is bezeten van foto’s, waarmee hij zich een imaginair bestaan uitbouwt. Als hij op een dag een baan krijgt in een bankkantoor beseft hij dat hij een niemand is. En zo hangt hij een fictief leven uit met foto’s die hij van buren gestolen heeft : zo heeft hij een vriendin, maakte hij grote reizen en weet hij alles van dieren. ‘s Avonds overigens laat hij nog even de hond uit… Een beheerste film over isolement, leegte en de afstompende invloed van gebrek aan menselijk contact.