De ooggetuige

Paul Anderson is al twintig jaar blind. Hij laat zich overhalen om de bekende Strampelli-operatie te ondergaan. Het geopereerde oog van Paul functioneert voor het eerst zoals het hoort, maar zijn hersenen zijn niet in staat een zinvolle betekenis te geven aan de verschillende visuele stimuli. De vroegere evenwichtige blinde man lijkt nu op een mentaal gehandicapte, die op volwassen leeftijd in de primaire gezichtsfase belandt van een pasgeborene die moet "leren zien." Wanhopig probeert hij de talloze voorwerpen van de hele schepping, één voor één, te ontdekken, een exploratie waaraan een ziende zijn hele jeugd besteedt...