Regisseur
Carsten Brandt
Componist
Federico Mompou
Met
Ewa Fröling, Björn Granath, Lars Green
Editie 1987
127'
-
1986
-
Drama
-
Taal:
Engels, Zweeds
Katarina en Frank zijn de hoofdpersonages in dit drama van een modern huwelijk. Ze hebben geen kinderen en na 10 jaar is hun relatie verworden tot een echtelijke danse macabre, die gepaard gaat met psychische en fysische terreur.
Een toestand die op springen staat, klaar om over te gaan in een soort verrukkelijke wanhoop, een puur bijna devoot verlangen naar wederzijdse verstandhouding. Katarina en Frank zijn aan elkaar gehecht als dag en nacht, ze zijn mekaars bestemming.
De moeder van Frank is onlangs gestorven en de urne met haar as wordt de volgende dag begraven. Frank verwacht zijn broer en schoonzus in de avond, maar ze bellen af. Liever dan de avond met elkaar door te brengen, nodigen Frank en Katarina het jonge koppel van een verdieping lager uit op een drink. Jenna en Thomas, die jonge buren, hebben 2 kleine kinderen. Jenna die voor de kinderen zorgt is sinds enkele jaren niet zo vaak meer het huis uitgeweest en heeft duidelijk een nood aan menselijk kontakt buiten haar eigen gezinnetje. De lange nacht die volgt slingert het viertal doorheen een levensgevaarlijke nachtmerrie van hevige emoties . Ze verwijten elkaar meedogenloos van alles. Ze vernederen elkaar zoals ze zichzelf verlagen. Als de morgen aanbreekt zijn ze uiteindelijk bereid om op te stappen uit de duisternis en misschien wel een « oplossing» uit te proberen, een pijnlijke oplossing. Ook al is de humor in Demonen morbied, hij werkt als katalysator voor het verder doordringen tot de inwendige lagen van de «onmenselijheid » van mannen en vrouwen in de sexualitiet. Als scenarist en regisseur is Carsten Brandt erin geslaagd het beste en grilligste in het werk van Strindberg, Bergmans Scènes uit een huwelijk en Albee 's Wie is bang voor Virginia Woolf te verenigen. Carsten Brandt dient de zerpe marinade echter op met tal van komische verademingen. Een uitzonderlijk beheerste regie met filmische spitsvondigheden maakt van Demonen meer dan een verfilmd toneelstuk. Voortreffelijk intens acteerwerk wordt geleverd door het viertal dat opgesloten zit in een klaustrofobische atmosfeer. Een merkwaardige, sinistere autopsie van het huwelijk. (vrij naar persmap)
Een toestand die op springen staat, klaar om over te gaan in een soort verrukkelijke wanhoop, een puur bijna devoot verlangen naar wederzijdse verstandhouding. Katarina en Frank zijn aan elkaar gehecht als dag en nacht, ze zijn mekaars bestemming.
De moeder van Frank is onlangs gestorven en de urne met haar as wordt de volgende dag begraven. Frank verwacht zijn broer en schoonzus in de avond, maar ze bellen af. Liever dan de avond met elkaar door te brengen, nodigen Frank en Katarina het jonge koppel van een verdieping lager uit op een drink. Jenna en Thomas, die jonge buren, hebben 2 kleine kinderen. Jenna die voor de kinderen zorgt is sinds enkele jaren niet zo vaak meer het huis uitgeweest en heeft duidelijk een nood aan menselijk kontakt buiten haar eigen gezinnetje. De lange nacht die volgt slingert het viertal doorheen een levensgevaarlijke nachtmerrie van hevige emoties . Ze verwijten elkaar meedogenloos van alles. Ze vernederen elkaar zoals ze zichzelf verlagen. Als de morgen aanbreekt zijn ze uiteindelijk bereid om op te stappen uit de duisternis en misschien wel een « oplossing» uit te proberen, een pijnlijke oplossing. Ook al is de humor in Demonen morbied, hij werkt als katalysator voor het verder doordringen tot de inwendige lagen van de «onmenselijheid » van mannen en vrouwen in de sexualitiet. Als scenarist en regisseur is Carsten Brandt erin geslaagd het beste en grilligste in het werk van Strindberg, Bergmans Scènes uit een huwelijk en Albee 's Wie is bang voor Virginia Woolf te verenigen. Carsten Brandt dient de zerpe marinade echter op met tal van komische verademingen. Een uitzonderlijk beheerste regie met filmische spitsvondigheden maakt van Demonen meer dan een verfilmd toneelstuk. Voortreffelijk intens acteerwerk wordt geleverd door het viertal dat opgesloten zit in een klaustrofobische atmosfeer. Een merkwaardige, sinistere autopsie van het huwelijk. (vrij naar persmap)
Katarina en Frank zijn de hoofdpersonages in dit drama van een modern huwelijk. Ze hebben geen kinderen en na 10 jaar is hun relatie verworden tot een echtelijke danse macabre, die gepaard gaat met psychische en fysische terreur.
Een toestand die op springen staat, klaar om over te gaan in een soort verrukkelijke wanhoop, een puur bijna devoot verlangen naar wederzijdse verstandhouding. Katarina en Frank zijn aan elkaar gehecht als dag en nacht, ze zijn mekaars bestemming.
De moeder van Frank is onlangs gestorven en de urne met haar as wordt de volgende dag begraven. Frank verwacht zijn broer en schoonzus in de avond, maar ze bellen af. Liever dan de avond met elkaar door te brengen, nodigen Frank en Katarina het jonge koppel van een verdieping lager uit op een drink. Jenna en Thomas, die jonge buren, hebben 2 kleine kinderen. Jenna die voor de kinderen zorgt is sinds enkele jaren niet zo vaak meer het huis uitgeweest en heeft duidelijk een nood aan menselijk kontakt buiten haar eigen gezinnetje. De lange nacht die volgt slingert het viertal doorheen een levensgevaarlijke nachtmerrie van hevige emoties . Ze verwijten elkaar meedogenloos van alles. Ze vernederen elkaar zoals ze zichzelf verlagen. Als de morgen aanbreekt zijn ze uiteindelijk bereid om op te stappen uit de duisternis en misschien wel een « oplossing» uit te proberen, een pijnlijke oplossing. Ook al is de humor in Demonen morbied, hij werkt als katalysator voor het verder doordringen tot de inwendige lagen van de «onmenselijheid » van mannen en vrouwen in de sexualitiet. Als scenarist en regisseur is Carsten Brandt erin geslaagd het beste en grilligste in het werk van Strindberg, Bergmans Scènes uit een huwelijk en Albee 's Wie is bang voor Virginia Woolf te verenigen. Carsten Brandt dient de zerpe marinade echter op met tal van komische verademingen. Een uitzonderlijk beheerste regie met filmische spitsvondigheden maakt van Demonen meer dan een verfilmd toneelstuk. Voortreffelijk intens acteerwerk wordt geleverd door het viertal dat opgesloten zit in een klaustrofobische atmosfeer. Een merkwaardige, sinistere autopsie van het huwelijk. (vrij naar persmap)
Een toestand die op springen staat, klaar om over te gaan in een soort verrukkelijke wanhoop, een puur bijna devoot verlangen naar wederzijdse verstandhouding. Katarina en Frank zijn aan elkaar gehecht als dag en nacht, ze zijn mekaars bestemming.
De moeder van Frank is onlangs gestorven en de urne met haar as wordt de volgende dag begraven. Frank verwacht zijn broer en schoonzus in de avond, maar ze bellen af. Liever dan de avond met elkaar door te brengen, nodigen Frank en Katarina het jonge koppel van een verdieping lager uit op een drink. Jenna en Thomas, die jonge buren, hebben 2 kleine kinderen. Jenna die voor de kinderen zorgt is sinds enkele jaren niet zo vaak meer het huis uitgeweest en heeft duidelijk een nood aan menselijk kontakt buiten haar eigen gezinnetje. De lange nacht die volgt slingert het viertal doorheen een levensgevaarlijke nachtmerrie van hevige emoties . Ze verwijten elkaar meedogenloos van alles. Ze vernederen elkaar zoals ze zichzelf verlagen. Als de morgen aanbreekt zijn ze uiteindelijk bereid om op te stappen uit de duisternis en misschien wel een « oplossing» uit te proberen, een pijnlijke oplossing. Ook al is de humor in Demonen morbied, hij werkt als katalysator voor het verder doordringen tot de inwendige lagen van de «onmenselijheid » van mannen en vrouwen in de sexualitiet. Als scenarist en regisseur is Carsten Brandt erin geslaagd het beste en grilligste in het werk van Strindberg, Bergmans Scènes uit een huwelijk en Albee 's Wie is bang voor Virginia Woolf te verenigen. Carsten Brandt dient de zerpe marinade echter op met tal van komische verademingen. Een uitzonderlijk beheerste regie met filmische spitsvondigheden maakt van Demonen meer dan een verfilmd toneelstuk. Voortreffelijk intens acteerwerk wordt geleverd door het viertal dat opgesloten zit in een klaustrofobische atmosfeer. Een merkwaardige, sinistere autopsie van het huwelijk. (vrij naar persmap)
Image gallery
Generiek
Regisseur
Carsten Brandt
Componist
Federico Mompou
Met
Ewa Fröling, Björn Granath, Lars Green
Cinematograaf
Göran Nilsson
Monteur
Kasper Schyberg, Lars Hagström
Producent
Bo Jonsson
Meer informatie
Taal
Engels, Zweeds
Productielanden
Zweden
Scenario gebaseerd op
"Demoner" (Lars Norén)
Jaar
1986