Der Mond ist nur a nackerte Kugel (The moon's only a naked ball)

Deze film met de wat bizarre titel maakte deel uit van wat men de 'Beierse School' is gaan noemen, met film-makers als Fassbinder, Martin Sperr, Franz Xaver Kroetz en Peter Turrini. Het is dus helemaal niet toevallig dat de laatste twee namen ook figureren in de generiek van deze film, die Jörg Grasers debuut was en die, tot verontwaardiging van velen in Duitsland destijds werd geweigerd voor het Berlijnse Film Festival. De titel is afkomstig van een televisie uitzending over de de eerste mensen op de maan. Je zou de film kunnen situeren in de buurt van Peter Fleischmanns 'Jagdszenen aus Nieder-Bayern'. Ditmaal is de plaats van de handeling een bouwvallige boerderij in Neder-Beieren en de hoofdfiguur is een schuwe, teruggetrokken en ongeletterde 18-jarige stief-dochter van een teruggetrokken boer, die ernaar verlangt eindelijk eens iets van de buitenwereld te zien. Anni werkt dag en nacht op de boerderij en de oude man is dus meer afhankelijk van haar dan zij van hem. Op zekere dag arriveert Vitus, een vrachtwagenchauffeur die zo zijn eigen communicatie-problemen heeft. Zijn wat onhandige vraag om haar hand stuit op verzet van de stiefvader. De aantrekking en de uitdaging zijn voor het onervaren meisje evenwel te groot. Zij beleeft haar eerste seksuele ervaring, trouwt en verlaat de boerderij en bloeit vervolgens tot een volwassen vrouw en een bewust individu eens ze beseft dat het leven haar verantwoordelijkheid en zelfverzekering biedt. Maar haar nieuwe job in een worstenfabriek en het vooruitzicht op kinderen beloven maar weinig echte verandering in haar leven -integendeel : het leven zou wel eens moeilijker kunnen worden. Zij keert terug naar de boerderij en treft haar oude stiefvader aan die nog slechts vegetatief leeft. Het huishouden en het gebouw zijn er slecht aan toe. Maar in hem groeit een besef dat hij het leven van zijn erfgenamen kan verzwaren door gewoon in leven te blijven. Dat geeft hem een nieuw elan ... (persmap)