Donna d'ombra (Woman of Shades)

Op het ogenblik dat zij een nieuwe choreografie voltooit verneemt Carla dat haar vader overleden is. Voor haar is dit een zware klap, want haar vader was steeds de man geweest van wie ze het meest had gehouden. Deze man nu had haar dus voorgoed verlaten. Geheel in de war en door wanhoop bevangen besluit zij weg te gaan, op reis te gaan. Waarheen is van geen belang en het wordt een reis zonder einde, een vlucht uit een realiteit die haar zal terugvoeren naar liefdes uit het verleden en plaatsen uit haar leven die ze ondertussen al bijna vergeten was. In heel deze vlucht wordt zij op de voet gevolgd door een man, haar laatste minnaar, die haar vol affectie en ook met ironie volgt, overal waar zij gaat. Tijdens haar omzwervingen ontmoet Carla de mannen die haar liefgehad hebben. Allen raken zij opnieuw in de ban van haar kracht en haar schoonheid. Zij onderkent de zwakheden en angsten die haar gedurende haar hele leven gedomineerd hebben. Zij beseft ook dat zij niet verder kan leven met de nostalgie naar een vader die voor altijd weg is en dat zij de liefde die de man die haar volgt haar geeft met volle teugen in zich moet opnemen.
Deze film vertelt het verhaal van een vrouw die geen zekerheden meer heeft en die een andere basis tracht te vinden voor haar verstandhouding met mannen, een vrouw dus op zoek naar een omvattend gevoelsleven. Donna d'Ombra verzoent leven en dood, liefde en kind-zijn, het verlangen naar moederschap en artistieke creativiteit.
Luigi Faccini, wiens lnganni als een van de toppers van het Filmgebeuren 1986 mag gelden, commentarieert zijn nieuwe film als volgt: ‘Net zoals in mijn vorige film nam ik een risico in de keuze van mijn hoofdpersonage. Voor deze film moest ik iemand hebben die een tekst kon voordragen, en daarom verkoos ik een theateractrice, want zo iemand kan een tekst instuderen en een globale visie op een geheel ontwikkelen. Overigens moest ze echt kunnen ademen voor de camera. In Anna Bonaiuto heb ik zo iemand gevonden.’ (persdossier)