El crimen de Cuenca (The Cuenca Crime)

PILAR MIRO
Zij studeerde rechten en journalistiek maar diplomeerde ook in 1968 in de filmschool. Na een tijdje als regie-assistente bedrijvig te zijn geweest wordt ze de eerste vrouw in Spanje die televisiefilms maakt. Zij maakt bewerkingen van de grote klassiekers zoals Dostojewski en Dickens. Haar eerste film is gebaseerd op Zola : LA PETICION. CRIMEN DE CUENCA is haar tweede film maar kent enorme censuurmoeilijkheden. Nadien maakte ze nog een komedie GARY COOPER QUE ESTAS EN LOS CIELOS. Met de machtswisseling in Spanje in 1982, krijgt zij de algemene direktie van de filmdienst van het Ministerie van Kultuur in handen : een benoeming die internationale weerklank vond en die sedertdien zeer heilzaam is gebleken voor de Spaanse filmindustrie. Haar laatste initiatief is de oprichting van de filmstudio's "Luis Bunnel" te Madrid.

Crimen de Cuenca
Deze film is reeds vijf jaar oud. Na een première op het filmfestival van Berlijn in 1980 werd hij verboden door de Spaanse regering. Pas nu, met de liberalisering komt hij vrij : vorige lente kwam hij in Parijs uit nadat hij in Madrid en Barcelona een overweldigend kommercieel sukses gekend had. De Spaanse regering heeft ondertussen ook de maakster van de film in ere hersteld: Pilar Miro staat op dit ogenblik aan het hoofd van het filmdepartement in het Ministerie van Kultuur ...

CRIUMEN DE CUENCA is een begrip in Spanje. Het is een gerechtelijke dwaling die aanleiding was tot een van de grootste schandalen in het Spanje van de jaren twintig. Het doet een beetje denken aan de gerechtelijke dwalingen die wij in onze negentiende eeuw gekend hebben en die ... de Vlaamse Beweging gediend hebben, namelijk de zaak Coucke-Goethals in 1860-62.

Wanneer op 21 augustus 1910 een eenvoudige herder, Grimaldos Lopez, spoorloos verdwijnt in de provincie Cuenca, gaan de verdenkingen in de richting van twee andere herders die bekend staan voor hun progressieve en radikale ideeën: Valero Contreras en Sanchez Gascon. Ze krijgen het niet alleen aan de stok met een zeer reaktionaire onderzoeksrechter, ze worden ook
gearresteerd. Na jaren martelingen en folteringen bekennen ze de moord alhoewel het lijk nooit gevonden werd. Ze worden in mei 1917 elk tot 18 jaar veroordeeld. In 1924 zullen ze echter in voorlopige vrijheid gesteld worden wegens goed gedrag. Twee jaar later, op het moment dat het ondertussen woelig geworden Spanje de Volkerenbond verlaat, duikt de "vermoorde" Grimaldos Lopez weer op in Cuenca ... Zowel de twee veroordeelden als een groot stuk van de publieke opinie (onder de impuls van de krant El Sol) gaan nu in het tegenoffensief. Drie mensen die bij dit schandaal betrokken zijn, plegen zelfmoord. De zaak van Cuenca zal echter een smet blijven op het blazoen van opkomende generaal Franco ... De film CRIMEN DE CUENCA is veel meer dan een feitenrelaas: zonder omwegen veroordeelt Pilar Miro de veertig jaar Frankistische diktatuur die een ideale voedingsbodem was voor die toestanden die zaken zoals deze van Cuenca mogelijk hebben gemaakt.
(Vrij naar kataloog Festival Berlijn '84)