Eline Vere

Met de verfilming van Eline Vere, de roman van Louis Couperus, ging voor regisseur Harry Kümel een lang gekoesterde droom in vervulling. Couperus' roman paste in de literaire traditie van het naturalisme, een stroming die de machteloze worsteling van de hoofdpersonages met het noodlot met pijnlijke nauwkeurigheid en allesoverheersend pessimisme beschreef. Eline is een muzikaal begaafde, dromerige jonge vrouw. Ze stikt bijna in de burgerlijke conventies van haar omgeving en vlucht in haar liefde voor een operazanger. Deze illusie wordt echter al gauw doorprikt door haar neef Vincent, wiens ongebondenheid een sterke aantrekkingskracht op Eline uitoefent. Desondanks begint ze een relatie met de keurige Otto en komt zo tegemoet aan de eisen van haar familie. Twijfel achtervolgt haar echter en ze vlucht naar het bruisende Brussel van het fin-de-siècle, waar ze opnieuw in contact komt met Vincent en zijn Amerikaanse vriend Lawrence. Eline gaat helemaal op in adoratie voor deze laatste, tot zij beseft dat hij verliefd is op haar neef. Ontdaan van illusies keert Eline terug naar Den Haag, naar de hypocrisie,de vormelijkheid en het fatsoen…
Eline Vere is visueel zonder twijfel de mooiste en meest verzorgde film die ooit in de Lage Landen gemaakt werd. Let ook even op de door de filmmakers ontdekte opera van Gounod.