Fucha

Voor een handvol zloty's bovenop het gewone werk nemen twee steenhouwers tijdens een opdracht in de provincie een geheime job op zich: van een onbekende opdrachtgever komt de vraag of zij een monument van Piotr Wysotski willen restaureren. Ze gaan aan het werk. Het stadje loopt vol dronkaards en het blijkt dat hun opdrachtgever gewoon een geschiedenisleraar was die uit bewondering voor de Poolse held, uit eigen zak het monument wilde opkalefateren. De twee arbeiders nemen uit sympathie genoegen met de helft van het overeengekomen bedrag.

Fucha steekt vol grimmige en boosaardige humor, die heel subtiel, zonder boodschapperigheid of redevoeringen, via allerlei groteske situaties wordt aangebracht. Je zou deze stijl kunnen terugvinden in verhalen van Slavomir Mrozek, of in kortfilms van de jonge Polanski. Dudziewicz spaart niets, zelfs de nationale gevoelens van de Polen niet. In de persoon van de held Wysotski tekent hij de Poolse maatschappij.
Fucha is een film van halflange duur. De reden hiervoor zit gewoon in het feit dat dit een examenfilm was, waarmee Dudziewicz afstudeerde. Dat feit maakt dat deze film toch wel bijzonder is, in de volkomen beheersing van het medium en de handigheid van het gegeven waarvan Dudziewicz blijk geeft.
(Vrij naar Positif, juli 1985 en Cinéma, juni 1985)

Michal Dudziewicz (°1947) studeerde in Lodz tussen 1965 en '69. Hij assisteerde bij o.m. Jerzy Passendorfer en was bedrijvig in televisieprodukties: Calling 07 (TV-serie 1976-1984) en Teddy Beer (1984). Fucha leverde hem zijn diploma op.