Gardens of Stone

De nationale begraafplaats Arlington. De onmetelijke groene hellingen betegeld met marmeren grafstenen. De ererustplaats, tijdloos en majestueus in haar schoonheid. De velden van de dood, de stenen tuinen . In Vietnam wordt een zware strijd gele­verd. Moeilijk voor de soldaten, moeilijk voor hun familie en vrienden thuis. Ser­geant Clell Hazard is een van die soldaten. Als gedecoreerd oorlogsveteraan geka­zerneerd in Fort Myer, Virginia, traint hij de beste van de jonge recruten voor de Old Guard . Het regiment van de Old Guard vormt al sinds 1784 de officiële Ameri­kaanse eenheid voor militair ceremonieel. De geschiedenis en de traditie van de Old Guard maakt het tot een hoge eer om voor deze bijzondere divisie te worden gere­cruteerd. Trots volbrengen de recruten hun rituelen op Arlington National Ce­metry. Hun eer aan de talloze naamloze gesneuvelden. Gevangen in een wereld waar succes ge­meten wordt aan de precisie en de accu­ratesse van de mars en het saluut, stelt Clell Hazard hernieuwde hoop in Pvt. First class Jackie Willow, een idealistische en openhartige recruut, voor wie de oorlog betekent « aan het front staan», in de ondoordringbare tropische wildernis van Vietnam , niet hier in de kazerne. Clell Hazard weet echter als oorlogsveteraan dat de oorlog in Vietnam een heel andere oorlog is. De meeste van zijn mannen kunnen overzee gestuurd worden. Slechts weinigen keren terug. In deze oorlog is er geen front. Het is gewoon geen oorlog. Er is niets te winnen , op geen enkele manier. Francis Coppola 's Vietnammeditatie gaat over de verhoudingen binnen één grote familiestructuur, de United States Army. Het is een tijdloos verhaal over een leraar en zijn leerlingen, een vader en zijn zoon, een man en de vrouwen die hij liefheeft. Coppola kon bij de opnamen op de vol­ledige medewerking van het Amerikaanse leger rekenen. Gedurende het hele project leefde Coppola zelf tussen de soldaten van de Old Guard om zo goed mogelijk geïnformeerd aan de opnamen te werken. Een realistische, goed gedocumenteerde film dus. (vrij naar persdossier)