Intimate friends (Zhi yin)

Alhoewel Chinese films, ons, westers publiek, als iets totaal vreemds, bijna onwezenlijks overkomen, zijn ze sedert een tweetal jaren, op een opmerkelijke wijze aan het doordringen in Europa en Amerika. Hun militant, bijna militaristisch-patriotisch imago uit de tijd van Mao is volledig verdwenen, en men konstateert dat ze zich meer en meer naar een westerse leest proberen te schoeien. Dit laatste zou hen evenwel fataal kunnen worden, want het sukses is vooral gebaseerd op het exotisme, de bekoorlijkheid van de dekors en muziek, die toch zo typisch zijn in China. Deze film is een pareltje voor de liefhebbers van het "klassieke" China zoals het zo prachtig - weliswaar met veel fantasie - getekend werd door Hergé in "De Blauwe Lotus". Het Peking van de jaren twintig, net na de val van de keizerlijke dynastie en net voor de invasie van de Japanners. Als Westers toeschouwer kan men niet ongevoelig blijven voor de overvloed aan details die de regisseurs ons schenken op gebied van dekor, architektuur, rekwisieten (muziekinstrumenten), kostumes en -oh verrassing- gastronomie ! Wie nog twijfelt aan de reputatie van de Chinese keuken, wordt hier op een afdoende wijze overtuigd.

INTIMATE FRIENDS is een film waarvan het verhaal moeilijk na te vertellen is, en het komt ons even vreemd als de Chinese taal zelf over, dat de film in het Frans de titel RECONNAISSANCE meekreeg. Het is wel het verhaal over intieme vriendschap en (h)erkenning. Belangrijker in het verhaal is wel de historische achtergrond want het dualisme waarmee de personages gekonfronteerd zijn, is precies de keuze die ze dienen te maken tussen het oude, klassieke, imperiale China en de moderne, meer Westers (Japans) gerichte anti-monarchistische republiek. De geschiedenis leert ons dat deze laatste strekking het gehaald heeft ... maar mischien schuilt juist daarin de reden voor die nostalgieke kijk op het verleden !