Jag är maria (I Am Maria)

KARSTEN WEDEL
Over deze kineast hebben we geen informatie, zelfs het zeer goed gedokumenteerde filmfestival van Berlijn liet de plaats van de bio- en filmografie van Karsten Wedel open.

Zweden heeft meer in zijn filmotheek te plaatsen dan Sjoman, Bergman of Widerberg. In de eerste plaats een serie kinder- en jeugdfilms waarvan de mooiste voorbeelden in de laatste jaren DUNDERKLUMPEN ('74) en vooral BRÖDERNA LEJONHJÄRTA ('77 De gebroeders Leeuwenhart) waren. JAG ÄR MARIA past heel goed in deze reeks. Het milieu waarin Maria leeft, is niet zo aangenaam. Zij woont tijdelijk bij mensen die sterk religieus en konservatief zijn. Maria is wel al 12, maar eens vloeken mag niet, ook posters van popgroepen aan de muur spijkeren mag niet, ongepaste boekjes lezen natuurlijk ook niet, en vriendjes en vriendinnetjes maken al helemaal niet. Maar ja, Maria probeert toch, ondanks alles, aan dat beklemmend milieu te ontsnappen. Zij mag wel eens een wandeling maken, en zo ontmoet ze de "boze wolf". Hij heet Jon, is oud en verwaarloosd, heeft een slechte reputatie, drinkt meer dan nodig is, kortom hij is een beetje gek, zegt men. Maria zal snel ontdekken dat het er heel anders uitziet in die wereld van Jon.

Op een dag wordt Jon omvergereden door een auto en Maria brengt hem naar huis. Daar ontdekt ze dat Jon schildert. Zijn werk behoort tot een fantasiewereld, die al even vreemd en merkwaardig is als de persoon van Jon. In elk geval zijn ze voor Maria heel mooi en veelkleurig. Wanneer de groeiende vriendschap tussen Maria en Jon ontdekt wordt, verbiedt men haar hem nog langer te bezoeken, maar zoals elk flink meisje van haar leeftijd luistert ze niet naar de "goede raadgevingen". Bij een volgend bezoek schenkt Jon haar een schilderij; en kijk de stoute tongen breken los, wanneer de mensen in de kleine stad vaststellen dat Jon zulke fantasierijke schilderijen maakt. Anderen zien wel iets in de kunst van Jon, ze hebben een talent ontdekt. De kranten beginnen over hem te schrijven, een museumdirekteur komt zijn werk beoordelen. Er komt veel publiciteit rond hem, zelfs de televisie komt met reporter, kamera's en de hele troep gaat naar hem op zoek. Maar men weet nog altijd niet, wie deze geheimzinnige Jon wel is. Gans dat gedoe, die opwinding, dat verdraagt Jon niet. In een moment van opwelling slaat hij alles overhoop: kamera 's, reporter, alles. Alleen Maria mag bij hem blijven om hem een beetje tot rust te brengen. Ze helpt hem zijn mantel aan te trekken en samen, onder haar leiding, gaan ze naar een home voor oudere mensen. Wanneer Maria thuiskomt, is ze een beetje veel volwassener geworden. Ze heeft een rijke ervaring opgedaan, is in kon takt geweest met andere mensen en heeft een kijk genomen in hun leven. Men moet immers eens zijn eigen weg kiezen in het leven.