La casa del tappeto giallo

CARLO LIZZANI
Carlo Lizzani is een man die zowel op politiek als kultureel vlak een markant verleden achter de rug heeft. Zijn doorbraak in de Italiaanse filmwereld dateert van juist na WO II, toen hij als dialogist en assistentregisseur zijn medewerking verleende aan kineasten zoals De Santis, Rossellini en Lattuada. Vanaf 1950 gaat hij zelf als regisseur aan de slag; zijn eerste langspeelfilm ACHTUNG, BANDITl! (1951) bezorgt hem onmiddellijk de prijs voor de beste regie op het festival van Karlovy Vary; drie jaar later behaalt CRONACHE Dl POVERI AMANTI zelfs de grote prijs van Cannes. In zijn repertoire dat meer dan 30 films bevat, citeren we verder als voornaamste films : LA MURAGLIA CINESE (1958), IL GOBBO (1960), IL PROCESSO Dl VERONA (1963), LA VITA AGRA (1964), LUTRING (1965), BANDITI A MILANO (1968), CRAZY JOE (1973), MUSSOLINI, ULTIMO ATTO (1974), SAN BABILA ORE VENTI: UN DELITTO INUTILE (1976). De laatste vier jaren hield Lizzani zich als direkteur hoofdzakelijk bezig met het Festival van Venetië, wat zijn aktiviteit als regisseur enigszins beperkte.

La casa del tappeto giallo
Deze film markeert de terugkeer van Carlo Lizzani, een man die een belangrijke loopbaan in de Italiaanse filmwereld achter de rug heeft en die het regisseren tijdelijk had opgegeven om gedurende 4 jaar zijn funktie als direkteur van het Festival van Venetië te bekleden. De film behandelt de angsten van het urbane leven, waarbij een schijnbaar stabiel evenwicht verstoord wordt door bepaalde spanningen die inherent zijn aan het leven in de grootstad. Hiermee sluit Lizzani ongetwijfeld aan bij een nieuwe tendens in de moderne kinema, waarin kollektieve thema's plaats ruimen voor meer individuele problemen en het algemene verdrongen wordt door het persoonlijke.

LA CASA DEL TAPPETO GIALLO speelt zich af in een klein appartement dat door een alledaags jong koppel wordt bewoond. In het appartement bevindt zich een Perzisch tapijt van een vreemde, geelachtige kleur. Dit gele tapijt veroorzaakt bij de twee mensen een vreemde malaise: bij haar komen verborgen gevoelens en herinneringen uit een ver verleden naar boven; bij hem ontstaat een moeilijk in te tomen wrok, een jaloersheid tegenover de stiefvader van het meisje die hen het tapijt had gegeven en nu spoorloos is. Deze ondergrondse psychische spanningen breken los op het ogenblik dat ze het tapijt besluiten te verkopen en een eerste geïnteresseerde kandidaat zich aan het adres van het koppel komt melden: een vreemde indringer, die van de afwezigheid van de man profiteert om een luguber psychisch en fysisch spelletje met de jonge vrouw te spelen: hij vertrouwt haar toe dat hij een moordenaar is en eist van haar dat zij bepaalde (nooit begane) fouten toegeeft. Zal de man op tijd thuiskomen om haar uit deze hachelijke situatie te redden? Of is hij een medeplichtige van deze waanzinnige man die haar voortdurend bedreigt?

Lizzani laat ons naar een mogelijke verklaring gissen. Is het een moord of is het allemaal slechts verbeelding, waanzin of een ancestrale neiging tot moorden? Of gaat het hier om een oude vloek die sinds her en der op het gele tapijt berust? Telkens wanneer de ontknoping aan het licht schijnt te komen, ontglipt ze ons opnieuw… Met een kosmopolitische cast: Béatrice Romand, Erland Josephson, Vittorio Mezzogiorno en Milena Vukotic.