Ma'loul fête sa destruction (Ma'loul Celebrates Its Destruction)

Ma'loul is een Palestijns dorp in Galilea dat in 1948 werd verwoest door het Israëlische leger. De inwoners werden verdreven en onteigend. Van het dorp zijn alleen nog twee kerken en een moskee over, de laatste zichtbare sporen voor reizigers tussen Haifa en Nazareth. In de loop der jaren verdwenen ook die ook, onder een bos dat werd aangeplant ter nagedachtenis aan de slachtoffers van het nazisme. De Israëlische autoriteiten hebben zo honderden Arabische dorpen van de kaart geveegd.

Maar de voormalige inwoners van Ma'loul hebben een nieuwe traditie het leven in geroepen: één dag per jaar picknicken ze op de plaats van hun verwoeste dorp, paradoxaal genoeg op de dag van de onafhankelijkheid van de staat Israël. Het is die dag die in beeld wordt gebracht. Een boer bemerkt tussen de jonge dennen enkele oriëntatiepunten van zijn verloren universum. Een familie mijmert bij de muurschildering van hun dorp, geschilderd aan de hand van vervlogen herinneringen. Zoals het officiële Israëlische leerplan voorschrijft, legt een leraar aan zijn Arabische leerlingen de geschiedenis uit van het ontstaan van Israël. Stuk voor stuk zijn het elementen die met elkaar in confrontatie gaan en de film mee vormgeven. Ze stellen ons in staat om een nieuwe dimensie te geven aan het Israëlisch-Palestijnse conflict: die van de tijd.

Na de vertoning van Ma'loul fête sa destruction is er een uitgebreide Director's Talk met Michel Khleifi. Hij ontvangt ook een Joseph Plateau Honorary Award.