Mama

De productie van Mama is in alle opzich­ten een heroïsche daad: het is de eerste onafhankelijke film gemaakt in China sinds de Communisten er aan de macht kwamen en het is de eerste film van een regisseur van de 'Zesde Generatie' (in 1989 afgestudeerd aan de Filmacademie van Bejing). Mama werd echter nog niet uitgebracht in China: de autoriteiten hou­den niet van films die wijzen op sociale problemen of vervelende vragen stellen. Zhangs oog voor de alledaagse realiteit in de straten van Bejing kon niet scherper zijn, maar wat de film echt subversief maakt is zijn gevoel voor poëzie.
Een bibliothecaresse uit Bejing die door haar man werd verlaten moet hard knokken om haar geestelijk achtergeble­ven zoon Dong Dong groot te brengen. Ze krijgt geen hulp van de staat en kan hem niet naar haar werk meenemen of hem alleen thuis opgesloten laten. Wanneer haar pogingen om de jongen wat kennis bij te brengen falen, overweegt ze hem achter te laten of een overdosis slaappillen te geven. Dit resoluut onsentimentele verhaal wordt soms doorbroken met documentaire beelden: vluchtige blikken achter de schermen van één van China's weinige centra voor kinderen met dergelijke problemen en interviews met hun moeders, waaronder zich de hoofdrol­speelster en de scenariste van de film bevinden. (Tony Rayns)