Mon amie Max

Marie-Alexandrine (kortweg Max) Brabant (Bujold) keert na 25 jaar terug naar Québec City. Ze is nu veertig en was ooit een getalenteerde pianiste. Ze valt binnen in het huis (en het leven) van haar vroegere boezemvriendin Catherine Mercier. Catherine is een succesvolle pianiste. De twee studeerden samen aan het muziekconservatorium en waren de beste vriendinnen. In een uitgebreide flashback zien we hoe de rebelse Max en de meer onderworpen Catherine beiden als heel getalenteerde muzikantes afstuderen. Beiden lijken een succesvolle carrière tegemoet te gaan. Maar op de avond van haar diplomering, moet de vijftienjarige Max aan haar dominante moeder bekennen dat ze zwanger is. Haar moeder dwingt haar de baby af te staan voor adoptie. Als Max beslist van school en van huis weg te lopen, gaan haar carrière en haar vriendschap met Catherine verloren. De afwezigheid van haar zoontje verwoest haar leven. Wanneer ze uiteindelijk, 25 jaar later, terugkeert naar Québec en beslist haar zoon op te sporen, vindt ze Catherine direct bereid om te helpen zoeken. Ze vindt hem, maar het kind is nu een man geworden en weigert haar te zien. Max ontmoet Denis, eveneens een wees. Hij vergezelt haar op haar weg en helpt haar verder zoeken. Uiteindelijk, totaal onverwacht, ontmoet ze haar zoon ...