Multi-Handicapped

In dit derde deel van zijn tetralogie behandelt Wiseman een onderwerp dat in de buurt van dat van Blind ligt. Allen gaat het hier specifiek over leerlingen aan de Helen Keller School in Alabama, die niet alleen blind of doof zijn, maar ook nog een andere handicap hebben. Wisemans stijl bestaat erin te werken zonder interviews of commentaarstem. Hij laat wat hij met camera en microfoon observeert geheel voor zichzelf spreken. We zien eerst leerlingen die eenvoudige vaardigheden aangeleerd krijgen, zoals vormen herkennen of het uur lezen. Zij worden gevolgd door leerlingen die al complexere vaardigheden leren, zoals omgang, lezen of schrijven.

Wiseman weigert consequent de sentimentele benadering te hanteren die we wel vaker aangeboden krijgen bij dergelijke onderwerpen: de film volgt één bepaald kind in zijn doen en laten in het instituut en daar krijgen we dan als kijker een emotionele band mee. Wiseman daarentegen laat zijn camera rondgaan en accentueert aldus de eentonigheid en de kleine overwinningen in het leven van alledag in zo 'n instelling. In het slotsegment zien we kinderen die ofwel te klein ofwel te ziek zijn om lessen te krijgen. Vervolgens maken we een kerkdienst mee met de hele school. Ook deze film vraagt geduld van de kijker: Wiseman hanteert een strikte 'cinéma vérité'-stijl, die de realiteit zo onomwonden mogelijk aan de kijker voorlegt. De film werd al op diverse festivals vertoond: Boston, London, Montréal, en nu ook in Gent.(Kimm. in Variety, 14.10.1987)