Nel regno di Napoli (The Kingdom of Naples)

Ogenschijnlijk lijkt "Regno di Napoli" een voor Werner Schroeter ongebruikelijke film, maar wie zijn oeuvre (Eika Katappa, La mort de Mario Malibran, Willow Springs, Flocons d'or) kent, weet dat deze film heel natuurlijk er bij past. In februari 1977 werkte Schroeter in Napels drie weken aan een scenario. Hij kende de stad, met zijn armoede, zijn werkloosheidsproblemen, al vijftien jaar. Hij kreeg het idee voor "Regno di Napoli", het verhaal van een Napolitaans gezin over de periode van dertig jaar, mei zijn wil om vooruit te komen, de zorgen over de armoede, en zijn geloof. De leden van de familie hebben hoop en de film laat zien in hoeverre zij hierin wel of niet worden beschaamd.

Het begin in Napels, in 1944. In een arme stadswijk, in de Via Marinella, in een kleine gemeenschap mensen: de familie Pagano. Op de dag dat de Duitsers hun troepen terugtrekken uit Napels wordt het dochtertje Vittoria geboren. Rosario a'Frances helpt bij de geboorte en weer later ook bij de geboorte van een zoon, Massimo. In de straat woont ook Valeria Cavioli, die een Amerikaanse soldaat alleen laat met haar dochtertje Rosa, voor een zak meel. Er is ook de dikke Palumbo; hij is de eerste die de volkswijs de rug toekeert en naar een burgerlijke wijk verhuist. Vittoria en Massimo groeien op. Vader kon geen werk vinden. Wanneer moeder sterft, valt het gezin uit elkaar. Papa Pagano legt zich bij zijn lot neer, Vittoria is even gelovig en kerks als haar moeder ooit, en Massimo verkoopt kranten voor de communistische partij. Vittoria vindt haar eerste werk in de metaalfabriek van Pupetta Ferrante als schoonmaakster, maar aangezien de autoritaire directrice haar wil koppelen aan haar neef, neemt zij ontslag. Vittoria beseft dat zij eigenlijk alleen in de wereld staat en slechts op zichzelf kon rekenen. De vroedvrouw Rosaria is prostituée geworden en woont in een bouwval bij de haven. Massimo brengt soms klanten en krijgt daarvoor een percentage. Maar na een mislukte liefdespoging gaan zij uit elkaar. Valeria Cavioli's leven is veranderd; zij is met een refugé, Simonetti, die een belangrijke rol in de communistische partij speelt, getrouwd. Valerio schiet op straat haar man dood, omdat zij hem verwijt dat hij er niet in is geslaagd peniciline op de zwarte markt te bemachtigen, waardoor haar dochter Rosa is gestorven: zij wordt naar een krankzinnigengesticht overgebracht. Massimo gaat voor twee jaar de gevangenis in, omdat hij heeft deelgenomen aan een Vietnam-demonstratie, die op een vechtpartij uitliep. Papa Pagono voelt zich aan zijn lot overgelaten. Vittoria heeft het hotelvak en talen geleerd en is nu gastvrouw voor een scheepsmaatschappij, zodat zij geen tijd voor haar vader heeft. Massimo heeft nooit een vak geleerd en de Partij, waarvoor hij zich jarenlang heeft ingezet, helpt hen aan een boontje waar hij nooit van positie zal kunnen verbeteren. Op een avond gedurende het carnaval von 1977 ontmoet Massimo Rosaria weer. Terwijl de napolitaanse Pucinella steeds op zijn knieën valt voor de bourbonse officier, die een zweep in de hand heeft, sterft Rosaria als een beest in een hoekje. Werner Schroeter behandelt niet alleen de lotgevallen van de familie Pagano, maar plaatst zijn personages tegen een achtergrond van dertig jaar napolitaanse geschiedenis, zowel politiek als sociologisch en historisch.