Not a Pretty Picture

MARTHA COOLIDGE
Realiseerde tot nu toe twee films met feministische tematiek. NOT A PRETTY PICTURE is de bekendste, haar vorige film gaat over opvoeding en meer bepaald een onderzoek naar de invloed van de grootmoeder in dat proces. Beide films werden onafhankelijk geproduceerd.

NOT A PRETTY PICTURE, gerealiseerd door Martha Coolidge, behandelt het verkrachtingstema. Maar dan niet over het direkte lichamelijke geweld op vrouwen. Het gaat over het vaak gebruik maken door mannen van het 'morele geweld', de bestaande rollenpatronen en konventies om vrouwen tot een nietgewilde vrijpartij te dwingen.

Tijdens een schoolfeestje op een Amerikaanse highschool voelt Curly, een van de populaire jongens, zich aangetrokken tot het meisje Martha en hij besluit haar te versieren. Hij tracht indruk op haar te maken door zijn branie-achtig gedrag: veel drinken, waaghalzerij met de auto, het belachelijk maken van anderen. Wanneer Curly Martha wil kussen, dwingt hij haar met de woorden “Je bent toch een vrouw" en "Vrouwen houden ervan gezoend te worden". Daarna verkracht hij haar ("Vrouwen willen genomen worden''). Uit de reakties van de anderen blijkt dat het voor een jongen belangrijk is zoveel mogelijk meisjes geneukt te hebben, een meisje moet wel kunnen meepraten over seks om erbij te horen, maar als ze dit in praktijk brengt, wordt ze uitgesloten, is ze een hoer. Het is zeer moeilijk om tussen vriendinnen tot solidariteit te komen, wanneer er de konkurrentie is om de gunst van de mannen.

NOT A PRETTY PICTURE wil tonen dat de weigering van een meisje vaak niet als dusdanig wordt ervaren en aanvaard. Haar gedrag wordt integendeel aanzien als een stimulans tot verdere vrijage, hoewel hier moeilijk van vrijage sprake kan zijn. Dat dit onbegrip onder verdere psychische en fysieke druk in feite leidt tot verkrachting, ligt voor de hand. De psychische druk vindt zijn basis in de behoefte om bij de groep te horen en om te voldoen aan de normen gesteld door leeftijdsgenoten.

NOT A PRETTY PICTURE is een film die steunt op de eigen herinneringen van de regisseuse en de hoofdrolspeelster, Michèle Manenti. Zij verwerken door middel van de gespeelde scènes de eigen- soms schokkende - ervaringen, zodat de prent een terapeutische kracht krijgt. Tijdens de film worden de scènes meermaals onderbroken voor diskussies tussen akteurs en regisseuse over de relatie tussen de enscenering en de herinneringen uit de eigen adolescentie. Een techniek die, net als in de recentere tesisfilm over verkrachting, MOURIR A TUE-TETE (C. Poirier), de mogelijkheid geeft afstand te nemen van de dramatisering van de feiten, ze te toetsen aan de eigen ideeën.

Martha Coolidge doet in NOT A PRETTY PICTURE geen beroep op het sensationele om tot een indringende film te komen, haar kalme figuratie van de personages is al releverend genoeg om het fenomeen verkrachting vanuit een andere hoek dan de gewone duidelijk te stellen. Samen met de Amerikaanse dokumentaire RAPE CULTURE brengt de film een bredere kijk over de geweldpleging op vrouwen, waar MOURIR A TUE-TETE en L'AMOUR VIOLE(Y. Bellon) zich tot het meer bekende - weerloze vrouwen overvallen door een of meer brute mannen - beperken.