Printemps perdu

Yen wandelt langs de boorden van het meer en denkt terug aan zijn leven en vooral aan de liefde waar hij altijd van is blijven dromen. Yen was vroeger een operazanger, maar tijdens de Culturele Revolutie werd hij in 1966 in een werkkamp gestopt. Vijftien maanden cel "helpen" hem zijn "fouten" te bekennen, maar In het geheim heeft hij zijn favoriete opera herschreven: Het Paviljoen met de Pioenen. Na zijn celstraf wordt hij voor twee jaar naar Mongolië gestuurd voor 'weder opvoeding'. In 1969 komt hij vrij, maar hij kan zijn vroegere beroep niet meer uitoefenen.

In Mongolië vindt hij werk als transporteur en hij trouwt met een jong meisje dat gevlucht was nadat haar ouders in een hongersnood waren omgekomen. Yen houdt heel erg van Ling Ling maar is door zijn werk veel afwezig. Op zekere dag komt hij onverwachts thuis en betrapt haar met een andere man, Feng Feng, een wat zonderlinge zwerver die kort geleden in het dorp was 'neergestreken'. Yen komt erachter dat Ling Ling en Feng Feng ai sedert hun kindertijd van elkaar gehouden hebben. Feng Feng was van haar weggerukt door de militaire dienst. Yen laat ling Ung gaan en mijmert verdrietig verder tot hij, nadat de Culturele Revolutie geluwd is, opnieuw gaat zingen en "zijn" opera ten gehore brengt.