Robert Wilson and the Civil Wars

Robert Wilson ligt languit op een matras, trekt een deken over zijn hoofd en drukt een kussen tegen zijn oor, alsof hij zich eens en voor goed wil verbergen voor de wereld, de wereld die zijn wereldtheater teniet deed.
Geen « happy ending » dus, wel de laatste beelden van het filmdocument dat Howard Brookner maakte over het droomproject van de Amerikaanse kunstenaar, fantast en genie Robert Wilson. De film Robert Wilson and the Civil Wars pendelt heen en weer tussen de ontwikkeling van een van de meest interessante artistieke persoon­lijkheden van de 20ste eeuw en de ont­wikkeling van zijn groots project, een wereldtheater, een opera die opera, zang, muziek, dans, film en allerlei denkbare en ondenkbare visuele effecten verenigt in een 12 uren durende voorstelling. Het was de oorspronkelijke bedoeling van Wilson om dit spectaculaire experiment, dat volledig buiten de conventionele theater­categoriën valt als de culturele opening van de Olympische Spelen van Los Angeles in 1984 aan de hele wereld voor te stellen.
Maar wat Wilson bij het begin nog niet vermoed had was dat Robert Wilson and the Civil Wars uiteindelijk 200 miljoen frank zou kosten , en hoewel het aardig lukte om via de diverse kanalen subsi­diegeld te verzamelen, kon de voorstelling zoals die gepland was niet doorgaan we­gens geldtekort.
Filmmaker Howard Brookner accentueert in zijn knap montagekunstwerk ook de éénmaligheid van wat misschien wel het meest fantastische en ambitieuze theater­project aller tijden kan worden genoemd, de dualiteit van deze 20ste eeuwse ka­thedraal, éénmalig als een komeet ...
De gesofistikeerde montage verbindt zes op zichzelf staande segmenten, de opnamen van theater in Frankrijk, Japan, Neder­land, de Duitse Bondsrepubliek, Italië en de Verenigde Staten Dat de grootsheid van deze kunstdroom door niemand beter kon worden verklankt dan door Phil Glass hoeft geen betoog. (vrij naar persdossier)