Rosas danst rosas

Anders dan de film “Achterland” is “Rosas danst Rosas” geen verfilmde versie van een voorstelling geworden. Je ziet geen dansers op een podium maar jonge meisjes in een ietwat vervallen schoolgebouw van de hand van Henri Van de Velde. Je ziet ze als groep hollen door gangen en klaslokalen, die verdeeld zijn door wanden van rechthoekige ruitjes. Het schoolgebouw is echter ook het decor voor intiemere taferelen. De harde, repetitieve structuren en de kleine, alledaagse gebaren die in de oorspronkelijke choreografie volledig versmolten waren, worden in de film weer uiteengetrokken. De Meys film slaagt erin dezelfde dynamiek en lichamelijkheid over te brengen als de choreografie, wat niet voor de hand ligt. (De Morgen)