Saturday Night at the Palace

Deze film is een bewerking van het gelijknamige toneelstuk van Paul Slabolepszy dat furore maakte in Londen en in andere Europese hoofdsteden. Het is in feite een soort allegorie rond het dilemma van Zuid-Afrika vandaag en een micro-cosmische voorstelling van wat zich in dat land afspeelt. September is een gekleurde man (red.) die werkt in de 'Palace', een grote hamburgertent ergens aan een grote weg. Het is zaterdagavond en hij is bezig de zaak te sluiten. September is wat opgewonden want hij zou de volgende dag vertrekken naar vrouw en kind. Die heeft hij in geen twee jaar gezien want zij wonen in een 'homeland' ver weg en hebben geen pasjes gekregen om in de stad te wonen. En dan daagt Vince op, een gemelijke, brutale vlegel, rapalje eigenlijk, die blijkbaar zin heeft eens de beest uit te hangen en herrie te schoppen. In minder dan geen tijd terroriseert en vernedert hij September om aldus lucht te geven aan zijn frustraties en zijn racistische complexen. Hij slaat de boel kort en klein, knevelt September en tergt ook de kijker door zijn niet-aflatende pesterijen. Wat kan September doen? Hij heeft geen officiële pas om in deze blanke wijk te werken en toch is hij verantwoordelijk voor de tent. De woede laadt zich op… Verschijnt Forsie ten tonele, een vriend van Vince, geen kwaaie kerel. Hij wordt voor een lastige keuze gesteld: zijn vriend of September, van wie hij ziet dat hij onrechtvaardig behandeld wordt. Maar Forsie weet nog niet zo goed wat hij zal doen...

Saturday Night at the Palace is een 'kleine' film die zijn theatrale origines niet loochent. De plaats van de handeling is het terras van de hamburgertent, de dramatis personae zijn met z'n drieën. Davies slaagt er evenwel vrij goed in de zich langzaam opladende spanning op de kijker over te brengen en geleidelijk aan het geterg van Vince op de zenuwen te doen werken, waarmee hij meteen ook de machteloosheid van September handig op de kijker overdraagt. Het verloop van de handeling is vrij voorspelbaar , maar toch vermijdt hij een 'déjà vu' effect of een al te voorspelbaar handelingsverloop.

Saturday Night at the Palace is stellig geen onvergetelijke film, maar hij vormt een interessante forumfilm rond de problemen van mensen in een land dat door Richard Attenborough 'een schandvlek op de wereldkaart' genoemd werd. (wp)