Siempre felices

Patricia en Alberto zijn een jong paar. Patricia leest Nietzsche en theoretiseert over mannen, vrouwen en de volmaakte misdaad. Alberto gelooft in het huwelijk, maar niet helemaal in het zijne. Patricia wil een minnaar hebben, zonder haar echtgenoot te verliezen. Alberto wil een andere vrouw. Allebei ontmoeten ze hun respectievelijke minnaars op dezelfde dag op hetzelfde uur. Van dan af gaat alles heel snel en verschillende personages komen en gaan. Wat volgt is een onweerstaanbaar komische kijk op de oorlog der sexen. iedereen is op zoek naar een minnaar, die men dan dumpt wanneer men een oogje op een andere heeft laten vallen. Tot haar verbazing moet Claudia vaststellen dat zwarte mannen niet verschillen van blanke. Jaime wordt gedood omdat hij niet in het huwelijk gelooft. Ernest, aan de andere kant, slaagt erin een succesvol huwelijk te leiden en er tegelijkertijd voortreffelijke minnaressen op na te houden. Jorge neemt een transcendentale beslissing: hij leest 'Sein und Zeit', maar de stoelen begeven het onder het gewicht van de Heideggeriaanse metafysica. Aan het eind ten slotte schiet Jorge in actie en gooit Heidegger het raam uit.