Simone

CHRISTINE EHM
Deze kineaste werd in november 1959 geboren en maakte reeds een korte film, VUE DE FACE, in 1981. Voor haar langspeelfilmdebuut zette niemand minder clan de lnstitut National de la Communication Audiovisuelle (I.N.A.) haar deuren (geldbeugel) open. Een referentie op zich !

Simone
Wie een klein beetje de evolutie van de internationale filmfestivals volgt, weet dat de rol van de televisie de jongste jaren steeds maar toegenomen is. In Venetië is er nu een volwaardige sektie aan dit soort produkties gewijd en op elk festival komen er verrassingen uit die hoek. In Frankrijk, Engeland en Duitsland zijn er nu aparte maatschappijen ontstaan die onder de grote paraplu van de televisie gegroeid zijn tot volwaardige produktiefirma's en wier naam niet alleen begrippen geworden zijn maar bijna een garantie voor kwaliteit. Zo is in Frankrijk, een beetje in navolging van de Britse Channel Four, de I.N .A. een van de meest stimulerende en dynamische huizen geworden binnen de Franse filmproduktie. En wanneer men een focus wil richten op de hedendaagse Franse film, zoals dit filmfestival bescheiden tracht te doen, kan men eigenlijk het I.N.A. niet passeren. Om die reden hebben we clan SIMONE geselekteerd. Het is een goede film, een vrouwenfilm, een eerlijke film, en helaas is hij in Cannes onrechtvaardigerwijs in de vergetelheid geraakt ten gunste van de veel te overschatte en -naar achteraf gebleken -teleurstellende film van Jacques Doillon, LA PIRATE.

SIMONE is ook een film over twee vrouwen : hier zijn het onbekende aktrices, maar ze zijn prachtig ! "Twee vrouwen, die elkaar heel toevallig ontmoetten, maar onmiddellijk van elkaar hielden. Ze ontmoetten elkaar -laten we zeggen dagelijks -bij de ene. Nooit bij de andere. De ene waste schotels, de andere boekte suksessen. De ene zei dat ze haar liefhad, de andere zei van alles en nog wat. De ene heette Françoise, de andere heette Simone."