Slow

“Weet je wat raar is? Je herinnert mij aan niemand”, zegt danseres Elena (Greta Grineviciute) tegen haar geliefde Dovydas (Kestutis Cicenas), die gebarentaaltolk is. Het is grote liefde. Liefde die zo uniek is dat het met niets vergeleken kan of mag worden. In die wervelwind van emoties, moet het koppel leren omgaan met hun uiteenlopende seksualiteitsbeleving. Waar Elena de sensualiteit fysiek belichaamt en intens wil ervaren; voelt Dovydas veel, maar geen seksuele aantrekkingskracht. Ondanks dat verschil, zetten zowel Elena als Dovydas, vanuit hun métier, hun lichaam in als pen en diens bewegingen als inkt om zich met de wereld rondom hen en elkaar te verbinden. Dit vormt de sleutel om samen tot een eigen intieme taal te komen. Marija Kavtaradze’s tweede film tart de verwachtingen en eenvoudige definities over intimiteit en doet dat met een opmerkelijke tederheid, subtiliteit en humor.