Adelaide Hall en Benny Waters filmen was zoiets als een mirakel filmen. Zij zijn menselijke tijdmachines die de jaren doorkruisen en die het tijdsverloop overhoop gooien. Adelaide was in 1921 'on Broadway' in een show die l'm Just Wild about Harry moest opstarten. In 1927 werkte zij samen met Duke Ellington bij diens eerste grote opname successen. De jaren die volgden bracht zij het publiek een klassieker als I Can't Give You Anything But Love. Benny Waters gaat nog verder terug in de tijd. Hij was al een beroepsmuzikant In de dagen toen D.W.Griffith bij Biograph werkte en Chaplin de provinciale music halls afschuimde.
Maar hier zijn ze, in 1989, nog steeds zingend en spelend, met een onmiskenbaar gezag, verzekerdheid, ervaring, vitaliteit en charme. Adelaides registers reiken van Diga Diga Do naar de donkere tonen van Ill Wind en de filosofie van When a Woman Loves a Man. Benny's timbre, toon en kracht - zowel op klarinet als op saxofoon, is niet te evenaren. Als zij samen spelen, zoals in Drop Me Off in Harlem en hun onvergetelijke St. Louis Blues, word je naar een andere tijd gevoerd. De uitdaging was te proberen op film iets vast te leggen van de intense fysieke opwinding die deze performers, zelfs op hoge leeftijd, nog kunnen teweegbrengen. (D. Mingay & D. Robinson)
Image gallery
Generiek
David Mingay, David Robinson
Adelaide Hall, Benny Waters, The Mike Pyne Trio
David Mingay, David Robinson
Jack Hazan
David Mingay
Duke Ellington, Harold Arlen
Meer informatie
Engels
Verenigd Koninkrijk
1989