Teenage Hooker Becomes a Killing Machine (Daehakno-yeseo maechoon-hadaka tomaksalhae danghan yeogosaeng ajik Daehakno-ye Issda)

Avant-garde en kitsch hebben altijd deel uitgemaakt van een ondergrondse filmgeschiedenis. Dit wordt ook geïllustreerd in deze levendige lowbudgetfilm, waarvan het uitgangspunt wreed maar briljant is: een tienerhoertje wordt verkracht, vermoord en aan stukken gesneden, maar verrijst als een cyberhoertje en neemt wraak. Deze kruising van een ‘rape-revenge’ film met Robocop, leidt tot een groezelige theatrale versie van post-feministische rechtvaardigheid. De muzikale collage is voortdurend in strijd met de beelden. De credits verschijnen twee keer. Er zijn vreemd rustige momenten tussen de heftig gemonteerde stukken. De houding tegenover wraak drijft eerder op intensiteit dan op inzicht. Te midden van al deze cartooneske overdrijving zijn er oases van pathos. Maar deze koppige inconsistentie van toon en betekenis is kenmerkend voor de kitscherige intensiteit van de film. (Catalogus Internationaal Film Festival Rotterdam, 2002)