Terminals

Terminals belicht de lichamelijke kwetsbaarheid van vrouwen in de techno-patriarchale cultuur doorheen een filmische exploratie van de werkomstandigheden van vrouwelijke arbeiders in kerncentrales. Vrouwenstemmen beschrijven hun verhoogd risico op longkanker, miskramen, het Downsyndroom of neurologische schade terwijl pakkende beelden en klanken pogen om een tastbare vorm te geven aan deze ongrijpbare dreiging. Als een echo van de manier waarop de lichamen van de arbeidsters in de kerncentrale schade wordt toegebracht door de blootstelling aan straling wordt de filmpellicule continu overbelicht, verbrand tot het beeld bijna verdwijnt. (Maud Jacquin)