The Phantom of the Opera

Dit is waarschijnlijk de meest fameuze van alle grote Lon Chaneyverhalen en het is zeker de beste en beroemdste van alle "stomme"horrorfilms. Wat SCARFACE IS voor de gangsterfilm is PHANTOM OF THE OPERA, samen met DR. JEKYLL & MR. HYDE voor de horrorfilm. Nog steeds zijn beide mijlpalen in de filmgeschiedenis en slechts door weinigen gezien. Talloos vele malen is deze beroemde film herfilmd en het laatste bekend en zeker geslaagde voorbeeld is PAHNTOM OF THE PARADISE va n Brian de Palma. Deze film ontleent zijn vermaardheid aan het optreden van Lon Chaney sr., de man met de duizend gezichten. Hij speelt hier de rol van het monster, dat in de onderaardse gewelven van de Parijse Opera huist en het zangeresje Christine meelokt om haat tot de zijne te maken. Chaney werd in 1886 geboren in Colorado Springs en bezocht daar vaak het teater om de klowns te zien. Volgens zijn zeggen brachten zij hem de basisregels van het grimeren bij en leverden bovendien de inspiratie voor zijn sinistere rollen. Klowns zijn alleen grappig in hun kontekst en daarbuiten even luguber als bijvoorbeeld het spook van de opera. There is nothing laughable about a clown in the moonlight. In 1913 kwam hij bij de film, maar werd eigenlijk pas in 1918 ontdekt, toen hij de rol van de schurk speelde in Riddle Gawne, een wildwestfilm van William Hart. Geboren uit doofstomme ouders wist hij zich van jongs af met gebaren uit te drukken. Dat maakte hem bij uitstek geschikt voor bizarre rollen. In 1923 speelde hij in Worsley's THE HUNCHBACK OF NOTRE DAME de bultenaar Qwasimodo. Het sukses hiervan deed Universal besluiten hem te engageren voor de eerste filmversie van Gaston Leroux' uit 1908 daterende roman PHANTOM OF THE OPERA tijdens de opnamen kreeg Chaney ruzie met de regisseur Rupert Julian zodat er een andere moest aangezocht worden: dat was Edward Sedgwick. Chaney regisseerde veel scènes zelf. De film bevat opmerkelijke scènes met als hoogtepunt de ontmaskering van het monster.