The Robber Symphony

De geschiedenis van een piano, een ezeltje, een hond en een jongetje. Hoe zij de dieven ontmoetten en wat daar uit voortkwam. De navolgende personen, zaken en voorwerpen nemen deel aan de handeling van De Roverssymfonie:
De Moeder
Het Piano-orgeltie
De Grootvader
De Hond
De Waarzegster
De Ezel
De Kolenbrander
Het Vat
De Burgemeester
Giannino
De Commandant
Het Gezag van de Gendarmerie
De aanzienlijke Heer
De Herbergier
De Man met de Strohoed
De Dienster
De Zanger
De Klarinettist
De Fagottist
De Rovers

En verder: De Dorpelingen. De Gendarmes, De andere Piano-orgeltjes en Ezels, De Paarden, De berger, De Zee, De Sneeuw en het Ijs. De Bomen, De Wolken, De Wind, De Regen en de Donder en DE ROVERSSYMFONIE, gedirigeerd door FREDRIC FEHER. Weinig films zijn in Nederland zo geliefd en bekend als deze “Roverssymfonie”, die in maart 1940 in de Uitkijk in Amsterdam in première ging en na de oorlog langdurig prolongaties en reprises beleefde. Pers en publiek waren terecht, vanaf het begin opgetogen over deze eenmalige, naïeve, sprookjesachtig, ironiserende, speelse, muzikale filmfantasie van Friedrich Feher. Die ook wel André Feher wordt genoemd en een Duitser, Oostenrijker of Hongaar moet zijn geweest. Hij was componist en acteur, speelde de student in “Das Kabinett des Dr. Caligari” en ontvluchtte in 1933 de Weimar Republiek toen Hitler aan de macht kwam. In Engeland kwam in 1936 “The Robber Symphony” tot stand. Fehers vrouw en zijn zoontje Hans kregen belangrijke rollen en nog vele andere ballingen werkten mee, onder wie de fabelachtige cameraman Eugen Shufftan. Feher regisseerde en componeerde: hij wilde bewijzen dat film en muziek konden worden samengevlochten tot een geheel, waarin zelfs de solopartijen van de muzikanten een logische plaats hebben. Na de openingsbeelden van een orkest dat de voornaamste thema’s uit de Roverssymfonie speelt - een ouverture die conventioneel zou zijn geweest ware het niet dat alle musici merkwaardige bolhoeden dragen - ontrolt zich de bizarre geschiedenis van de jacht op de schat van een waarzegster, zijnde een oude kous met ruim twaalfduizend gouden dukaten, verborgen in een piano op een kar.