The Terence Davies Trilogy

TERENCE DAVIES
Liep school in Liverpool en werkte als boekhouder. Vanaf 1965 wijdde hij zich ook aan acteren. In 1975 behaalde hij het diploma van de Coventry School of Drama. Hij was op dat ogenblik al begonnen met het schrijven aan wat later zijn filmtrilogie zou worden. De eerste twee delen werden op verscheidene festivals vertoond en behaalden diverse prijzen.
Het derde deel werd voltooid in 1983. Davies werkt thans aan de roman HALLELUJAH NOW.

The Terence Davies Trilogy
De drie films vormen samen episodes in het leven van Robert Tucker, te beginnen bij zijn kinderjaren tot aan zijn dood. Het is geen opwekkend verhaal: de jonge Tucker brengt zijn dagen door in de wat sombere school. Het is een bloedeloze en koude omgeving, net zoals zijn huis trouwens. Zijn ouders leven in een liefdeloze en vijandige relatie. Maar de dood van zijn vader treft hem toch wel heel diep. In het tweede deel zien we Tucker als volwassene: hij werkt op een saai kantoor. Hij leeft nog steeds bij zijn moeder en is een W.C.-homofiel, die lijdt aan schuldgevoelens. Bij de dood van zijn moeder maakt hij een nieuwe emotionele crisis door. In het derde deel beweegt de film heen en weer tussen heden en verleden : Tucker overziet zijn leven, denkt na over zijn eigen ingesteldheid t.o.v. de gebeurtenissen en verzoent zich met zijn eigen sterfelijkheid.

De boventoon van de film is somber : maar de visie blijft overtuigend over de gehele lijn en Tuckers emotionele strubbelingen worden aangrijpend aangebracht. De voor de hand liggende inconsequenties in tijd en personage doen geenszins afbreuk aan het verhaal, aan de kracht van de boodschap. Soms is het een beetje moeilijk de ingewikkelde structuur van flashbacks en flashforwards te blijven volgen, vooral daar het geheel zo somber is. Maar dat neemt niet weg dat deze trilogie een blijvende indruk nalaat. De vergelijking met Bill Douglas' MY CHILDHOOD valt o.i. in het voordeel van Davies uit. Zelf zegt Terence Davies over zijn film: "Gedurende de tien jaar die ik aan deze trilogie gewijd heb, ben ik onvermijdelijk gekonfronteerd geworden met pijnlijke dingen. De meest pijnlijke was ongetwijfeld het besef van mijn diepe afkeer van het Katholicisme en mijn diep wantrouwen daarin. Ik denk dat mijn trilogie in de eerste plaats een poging was voor mijzelf de redenen hiervoor te vinden."