The Untouchables

BRIAN DE PALMA
Brian De Palma wordt beschouwd als de moderne meester van de suspens. Films als als Carrie, Dressed to Kill, Scarface en Body Double zijn klassiekers geworden. Hij werd geboren in Newark en groeide op in Philadelphia. In 1968 maakte hij een eerste film: The Wedding Party, een comedie met o.m. Jill Clayburgh en Robert de Niro. In 1973 volgde een eerste commerciële hit met Phantom of the Paradise en Obsession kort daarop. Sindsdien wordt hij door menigeen naast grootmeester Hitchcock geplaatst.

DE ONKREUKBAREN
Wie De Palma zegt, ziet briljant gecho­reografeerde moord-scènes voor zich op­doemen in films zoals Carrie, Dressed to Kill, Blow Out, Scarface en Body Double. Geef nu zelf toe, je zou niet onmiddellijk verlangen dat de man die deze films heeft gemaakt op een mistige lenteavond met je jongste zusje naar huis wandelt. De Palma, de maestro van de moderne sus­pens-thriller, houdt de toeschouwer ter­gend in zijn greep met demonische scènes waarin mooie vrouwen regelmatig met scheermesjes en drilboren worden bedreigd – en vaak veel meer dan alleen maar be­dreigd. Het ergste van alles, volgens zijn verguizers, is dat er niet de minste emotie komt bij kijken, dat het allemaal gebeurt met de koele onbetrokkenheid van een anatomie-student.

The Untouchables zou echter een einde moeten maken aan De Palma's reputatie van harteloze filmchirurg. Het gaat, zoals de titel al suggereert, om een grootschalige gangsterfilm gebaseerd op de gelijknamige legendarische tv-serie die van 1959 tot 1963 door ABC werd geproduceerd en in de vroege zwart-wit jaren zestig op zater­dagavond de Vlaamse huiskamers werd ingestraald. Gesitueerd in 1931, verhaalt de film de heilige oorlog van federale gangbuster Elliot Ness en zijn politie­mannen van het Departement of Justice tegen Al Capone en kornuiten. Met Ness die tijdens de Drooglegging, de zogenaam­de Prohibitie die het vervaardigen, ver­kopen en transporteren van sterke drank verbiedt, een wet moet doen naleven die alles behalve populair is in Amerika; en, met Capone als een man die de stad Chicago in zijn greep houdt en haast overal aanhang vindt, zeker bij het door en door korrupte politiekorps. Een elementair verhaal van goed tegen kwaad, maar om het goede te laten zegevieren moet Ness veel van zijn mooie principes laten varen. Zijn personage maakt een hele evolutie door, van een naïeve idealist tot iemand die zo dicht in de buurt van Dirty Harry komt als maar mogelijk is. (P. Duynslaeger in Knack-Weekend, 1.7.1987)