To a Land Unknown

"Op een bepaalde manier is het het lot van de Palestijnen, niet om te eindigen waar ze zijn begonnen, maar ergens onverwachts en ver weg." Het zijn woorden van de invloedrijke Palestijns-Amerikaanse denker en schrijver Edward Said die To a Land Unknown openen. Ergens onverwachts en ver weg betekent in het geval van Chatila en Reda de Griekse hoofdstad Athene. Daar zijn ze uitzichtloos gestrand na Libanon te ontvluchten. Chatila heeft z’n gezin er moeten achterlaten en Reda vecht al langer met een drugsverslaving. Beiden dragen Palestina in hun hart en in inkt ook op hun lijf. Terwijl de twee neven grotendeels in onzichtbaarheid zien te overleven, zetten ze alles op alles - met inbegrip van hun menselijkheid - om te sparen voor valse paspoorten. Hun doel is Duitsland, hun droom om er samen een café te openen. Zonder anderen te willen afnemen waar ze zelf voor vechten of dat te worden waaraan ze net pogen te ontsnappen. Als ze onderweg hun ziel zouden verliezen, hoe ver zijn Chatila en Reda dan bereid te gaan voor een laatste hoop op een beter leven?
To a Land Unknown ging in wereldpremière in Cannes, trok daarna festivals rond van Londen en Melbourne tot Sarajevo en Shanghai, en werd als internationale coproductie onder meer beloond in München. Het is de eerste lange fictiefilm van de Palestijns-Deense regisseur Mahdi Fleifel, eerder al met prijzen overladen voor zijn documentairedebuut A World Not Ours (2012) en kortfilms zoals A Man Returned (FFG2016). Deze zenuwslopende krachttoer, die niemand onberoerd zal laten, bevindt zich ergens op het kruispunt tussen sociaal-realistisch drama en rusteloze thriller. Met een breed empatisch en emotioneel bereik brengt Fleifel een ballade opgedragen aan schijnbaar onmogelijke vrijheid en vriendschap in beenharde omstandigheden, geïnspireerd door rauwe filmklassiekers als Ladri di biciclette en Midnight Cowboy. Nadah El Shazly, een prominente stem uit Caïro’s underground muziekscene, staat in voor de subtiele soundtrack. Zoals de poëzie minnende drugsdealer Abu Love citeert uit werk van Mahmoud Darwish, Palestina’s grootste dichter: "Ik breng in evenwicht wat is en moet zijn." Acteurs Mahmood Bakri en Aram Sabbah torsen in tandem (geloof)waardig de tragische reis van Chatila en Reda. Naar een onbekend land, ergens onverwachts en ver weg.