Travelling North

Deze schitterende bewerking van David Williamsons toneelstuk doet weinig toegevingen naar een jonger publiek, maar het zal, als een rijp, vaak geestig en uiteindelijk bijzonder ontroerend verhaal over oud zijn ongetwijfeld een populaire film worden. De film opent in Melbourne: Frank, een nogal kankerige ex-communist, is 70 geworden en gaat op pensioen. Hij is weduwnaar, maar is verliefd op Frances, een goede vriendin die een stuk jonger is dan hij. Hij slaagt erin haar te overhalen met hem naar het warme noorden te gaan, naar Queensland, waar een subtropisch klimaat heerst. Een huwelijk zit er niet in, maar Frances gaat mee. Volgt een afscheid van de families : Frances heeft twee afschuwelijk egoïstische dochters die elk dito echtgenoten hebben, terwijl Frank nogal vervreemd is van zijn zoon, maar beter opschiet met zijn dochter. Frank heeft een spektaculair huis gekocht op de klippen : hun intrede is overweldigend. Maar er komen kapers op de kust : de buurman Freddy heeft ook een oogje op Frances en dan is er ook nog Saul, een dokter. Franks gezondheid is niet zo best : hij wordt slecht gehumeurd en kankert veel, terwijl Frances naar haar familie begint te verlangen. Zij gaan naar Melbourne, maar alles loopt mis. Terug in Queensland besluiten zij te trouwen en een reisje naar Sydney te maken waar ze de bloemetjes voor een laatste keer buiten te zetten. Terug in Queensland verzwakt Frank snel. Leo McKern, die ooit te zien was in Help! en in A Man for All Seasons levert hier een overtuigende prestatie en wordt goed bijgestaan door Julia Blake, ongetwijfeld een van Australiës beste actrices. Maar de film haalt toch zijn voornaamste kracht uit de regie van Schultz, die erin slaagde zijn film van het toneel los te maken. Voorts maakt hij treffend gebruik van visuele metaforen (zoals b.v. een vreemde den die zijn blaadjes sluit bij aanraking). Een ontroerende film over oudere mensen en over de naderende dood met een fijnzinnig gevoel voor humor en een oprechte, onsentimentele gevoeligheid.