Blue Mountains (Tsisperi mtebi anu daujerebeli ambavi)

Blue Mountains is een zedenkomedie. Het draait allemaal om een manuscript van een roman met die titel, dat op zekere dag door een jonge schrijver wordt aangeboden ten kantore van een uitgeverij. In de hoop een geïnteresseerde te vinden loopt de schrijver van bureau naar bureau met de vraag of iemand het eens zou willen lezen. Maar iedereen heeft het "te druk" en het manuscript belandt telkens weer in een stapel af te handelen zaken. Buiten gaan de seizoenen voorbij, binnen verandert er niets … hoewel: de barsten in muren en plafonds worden alsmaar groter. Tijdens een plenaire vergadering van de redactie stort de hele boel in.
In een afstandelijke, zakelijke en kalme stijl steekt Shengelaya de draak met de potsierlijke figuren en situaties die zij in feite zelf scheppen. Zo is er een leuke passage met een defecte lift. Niets lijkt eigenlijk goed te werken. Was het opzettelijk dat Shengelaya een pellicule gebruikte waarvan de kleuren beschadigd zijn?

Dit alles maakt van Blue Mountains een geslaagde, amusante en scherpe satire op de burocratie. En men hoeft echt niet helemaal tot in Georgië te gaan om de volslagen nulliteit van de burocraat zelf eens van dichtbij te bekijken. Het is wel een verdienste van de Georgiër, dat hij met zijn portret een figuur heeft geschapen die je in om het even welke stad ter wereld zo op het lijf zou kunnen lopen. Enige U.S.S.R-topper van Cannes '85. (Vrij naar Positif, Juli 1985) Eldar Shengelaya (Georgië 19337, zoon van Nikolaj (filmmaker uit het Stalintijdperk) en broer van Georgi (maker van Pirosmani) debuteerde in 1957 met De Legende van het Hart van IJs. Van zijn films zijn er maar weinig bij ons te zien geweest: Het Sneeuwbalverhaal (1959), De Witte Karavaan (1963), Legenden van het Verleden (1964), Een Buitengewone Tentoonstelling (1968) en De Dwazen (1973).